شھید اُستاد اَلی جان پہ مئے وڑیں نودربرانی واستا بے مُلّیں ھستی یے بوتگ، من آئی کوھیں بالاد ءُ جْوانیں کِردار ءِ بابت ءَ ھرچی نبشتہ بِہ کن آں کم اِنت۔ چوش کہ من سرپد باں کہ منی وڑیں یک نابزانتے ءِ چاریں لبزانی نوشتہ کنگ ءِ شھید اُستاد اَلی جان ءِ بالاد مُھتاجی نہ اِنت۔
شھید اُستاد اَلی جان مئے راھدربر ( اُستاد ) بوتگ، شھید اُستاد اَلی جان سک ءَ مھروانیں تب ءِ اُستادے اَت۔ شھید اُستاد اَلی جان ءَ ھر وھد ءَ بچارتیں کتابے دست ءَ اَت، ءُ شھید اُستاد الی جان یک اِنسان دوست ءُ درویش تبیں مردمے اَت۔
ما وانگجاہ ءَ وانگ ءَ قِت اِیں کہ شھید اُستاد اَلی جان ءَ گْوَشت شُما یک بج ءَ چہ سرکاری وانگجاہ ءَ چُھٹی کن اِت گُڑا پدا منی کِرّ ءَ سئے بج ءَ بْیا اِت کہ من شُمارا وانین آں۔ جاھے یک لَس مھلوکی کرگینے ھست اَت، ما کہ وانگجاہ ءَ پارگ بوتاں ساھت سئے ءَ ما شُت اِیں ھمود ءَ اُستاد اَلی جان مارا وانینت۔ ھمے وڑ ءَ وھد گْوزاں ءُ دیم ءَ روان اَت، مئے ھمے کرگین وانگجاھے ءَ بدل بوت ءُ لائیبری یے ھم جوڑ بوت۔ ما نودربر باز بوتاں گُڑا مئے راھدربر (استاد ) باز بوتاں ءُ دیمتِر ءَ شھید استاد اَلی جان مئے وانگجاہ ءَ را ھمے لائیبری بدل کُرت ( سن رائیز انگلش میڈیم ) اسکول ءِ نام دات۔ اے ھمے وھد اِنت آشوب وتی زُور ءِ تہ ءَ اَت۔ اے وھد ءِ تہ ءَ کہ کوھڑو ءِ نودربر وانگ ءَ دیم اَتکاں، گُڑا شھید اُستاد اَلی جان ءِ بدولت اَت کہ مئے نودربرانی واستا، مئے چاگرد ءِ دیمروئی ءِ واستا سک باز جُھدے کُت۔ مئے بدنسیبی اَت کہ شھید اُستاد اَلی جان ءِ وڑیں کابلیں اُستادے اچ ما زُوت جُدا بوت، بلے آئی ھما داتگیں پنت ءُ نسّیت، پکر ءُ لیکہ مئے دلانی تہ ءَ اِنت۔
شھید اُستاد اَلی جان یک انچیں ھستی یے گْوش ئے یا کہ راھدربر، لائِجیں رھشُونے اَت۔ شھید اُستاد اَلی جان ءِ ھما جاہ کہ ھست اِنت، تنیگا مئے واستا ھالی اِنت۔ آئی جاہ ءَ کس گِپت کُرت نہ کنت، شھید استاد اَلی جان ءِ کِرّ ءَ چونیں کہ مردمے بوتیں، بزاں پیر کماش ،نوجْوان یا کہ زھگے دُرساناں پہ شْرَپ مھر دات۔ اگاں مرچی جاہ ءِ آھو یا مئے میتگ کوھڑو ءِ وڑیں چاگردے ءَ نوجْوانی تہ ءَ سرپدی اَتکگ، گُڑا اے شھید اُستاد الی جان ءِ برکت اَت کہ آئی ھر مردمے دیست آئی ءَ را آشوب، جھد ء آجوئی بارو ءَ سرپدی دات۔
ما وھدے کہ ( B S O azad ) ءِ باسک اِت اِیں، وھدے ھڑتال ءِ جار پِرّینگ بوت، چہ ( B S O azad ) نیمگ ءَ ما کہ وھدے وانگجاہ ءُ دُکان بند کُرت اَنت ءُ کسانیں روانکے کش اِت۔ روانک ءِ ھلاس بُوَگ ءِ وھد ءَ ما لَس مھلوک ءَ را مُچ کُرت ءُ لھتیں سنگتاں گْوشتانک دات، شھید استاد اَلی جان ھم گون اَت گوں ھمے روانک ءَ۔ شھید اُستاد الی جان ءَ اسٹیج آرگ بوت، شھید استاد اَلی جان تران کنگ ءَ اَت تران کنگے تھا شھید اُستاد اَلی جان ءِ چمّانی اَرس ریتک اَنت۔
من ھما وھد ءَ زانت کہ شھید اُستاد اَلی جان ءَ بزّگیں راج ءِ، بزّگیں ماتانی کہ زھگ اِش ما بندیگجاہ ءَ بند اَنت ءُ شھیدانی واستا واجہ ءِ دل ءَ دردے چو کوہ ءَ رُستگ کہ آجوئی لوٹ اِیت۔ درد مان اِنت۔
شھید اُستاد اَلی جان داں گُڈّی وھد ءَ وتی سر پہ بلوچ ڈیھ ءِ واستا، پہ ماتیں گُلزمیں ءِ واستا، پہ آیوکیں پدریچ ءِ واستا وتی سر ءِ کُربانی دات۔
اگاں مرچی ما بلوچ سرڈگار ءِ جنگ ءَ چمشانکے بِہ دے اِیں، گُڑا مارا ھمے گِندگ ءَ کیت کہ بلوچ ءِ رھشُون، بلوچ ءِ لیڈراں چہ سِپاھیگاں ساری وتی سرانی کُربانی داتگ ءُ انگت دَیگ ءَ اَنت۔ واجہ گُلام مھمد بہ بیت یا واجہ شیر مھمد، لالا منیر یا کہ واجہ ڈاکٹر منان جان، شھید واجہ سباہ دَشْتیاری یا کہ شھید اَستاد اَلی جان ءُ اے دگہ بازیں شھید ھست اَنت، بازینے ءِ نام ھم گِرگ نہ بیت، بلے ھما رھشُونانی کُربانیانی برکت اِنت کہ بلوچ ءِ جنگ اے کسانیں وھد ءِ تہ ءَ اے جاہ ءَ اتکگ ءُ دیم ءَ جُنزان اِنت۔۔۔۔۔۔۔
***
