ِیہ گِندئے مرچی منی گپّاں گوں کس تِپاک مہ کنت، بلے پہ راستی ھر سنگت ءَ کلّو گنوکے اَت، ءُ اے باور پہ ھرکس ءَ ناباوری یے اَت کہ کلّو اے درد سرّیچیں جنگ ءَ وتی پاداں بدار اِیت۔۔۔۔۔۔۔
ھمایانی سر ءَ کہ بازیں سنگتانی اُوست ءُ اُمیت اَت، آیاں ھما اُوست شُلنچ اِت ءُ اُمیت دْروھاپ ءِ دامُن ڈکّ دات۔۔۔۔۔۔
من گوں کلّو ءَ اولی رند ءَ بالگتر گڈّگی ءَ مھروان ءُ دِلسپائیں شھید بابا ( مھمد جان ) ءُ وش نیادیں کماش شھید سِپاھان ءِ ھند ءَ ڈیکّ داتگ اَت، گوں اولی گِندگ ءَ من کلّو چہ سوھوئیں سنگتے ءَ گیش کوہ گولیں جَتّ ءُ پھوالے مار اِت، ءُ وھد مدان مدان ءَ دیم ءَ کِنزان اَت کہ باز رند ءَ گوں کلّو ءَ ڈیکّ دات ھما ملنگ ءُ پھوال اَت، دِرتگیں پوشاک ءُ پچیں گْورجیگ، بلکیں وتی جھان ءِ اندر ءَ بادشاھے ءُ وابانی مَھری یے جماز اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
یکروچے ما نِندوک اِت اِیں کہ گپّ گپّ ءِ تہ ءَ سنگتے ءَ دِرّائینت کلّو گوں سنگتے ءَ گْوشتگ ” تو رَوَگ ءَ ئے سپر ءَ ھمایاں منی اے پیگام ءَ بِہ دے کہ پہ شُما کلّو گنوک ءُ مُدام چو موالی ءَ گْورجیگے پچ، نابود، باندا چرئے جنگ ءَ تچ اِیت لگور بیت، دُژمِن ءِ دیم ءَ سر ءَ جھل کنت، بلے اے کلّو انگت ءَ کوھانی ٹُلّ ءُ گیڑانی دامُن ءَ نشتگ ءُ تُوپکّے ماں کُوپگ ءَ دْرنگ اِنت، شُما وَ بلاھیں بلاھیں ک۔۔۔۔۔۔۔، کوہ پُروش ءُ مزنیں جنگول اِت ئے۔۔۔۔۔۔۔نوں درا نہ بَہ ئے کُجا ٹپّ اِتگ ئے۔۔۔۔۔” ۔
من وھدے اے سنگت ءِ زُبان ءَ کلّو ءِ اے دانک اِش کُرت آں، گُڑا جیڑ اِت کہ کلّو ءَ راست گْوشتگ، پرچا کہ دوھزار پانزدہ ءَ ما بی ایس او آزاد ءِ پیشیگیں سرکماش (چیئرمین) زاھد بلوچ ءِ بیگواھی ءِ بارو ءَ راجی مُچّی یے چہ بی این ایپ ( بلوچ نیشنل فرنٹBNF) ءِ پتّر ءَ اڈّ دَیَگ ءِ چِن ءُ لانچ ءَ اِت اِیں، اے ساھت ءَ ما ملنگوئیں رھمین جان (اِسھاک) دوار ءَ نِندوک اِت اِیں ءُ وتی کارانی گیشوار ءِ بابت ءَ شور ءُ سلاہ کنگ ءَ اِت اِیں کہ ھینژّگ ءَ پرپٹے اتک ءُ سر بوت، تہ گِند آں اے گنوکیں کلّو اِنت، بلے ھیرانی ءِ گپّ پہ ما ھمیش اَت کہ مرچی کلّو ءَ تُپنگ گون نہ اِنت۔۔۔۔۔پرچا۔۔۔۔۔۔۔؟
کلّو چہ پرپٹ ءَ اِیرکپت، گِس ءِ پُترّگ ءَ ھور گریوگ ءَ لگ اِت، من گیش اجکّا بوت آں کہ کلّو ءَ چے بوتگ مرچی بے تُوپکّی ءَ ھور گریوگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔
دیوان ءَ مئے ساڑی ءُ کماشیں سنگتاں چہ کلّو ءَ جُست گِپت کہ ھال کن ترا ھیر اِنت کہ تو مرچی بے تُوپکّ گریوگ ءَ ئے۔۔۔۔۔۔۔؟
کلّو ءَ درّائینت کہ پِلاں کماندار ءَ من ءَ دُکّانانی دیم ءَ گِپتگ ءُ بے شرپی ءَ ھوار منی تُوپکّ پچ گِپتگ ءُ گْوشتگ کہ تئی گْورجیگ پرچا پچ اِنت۔۔۔۔۔۔، بزاں تو سرمچارے نہ ئے ءُ سرمچارانی نام بنّام کُتگ۔۔۔۔۔
من گوں اے کماندار ءِ اَمَل اَجب ھیران اِت آں، بلے کلّو پہ ما کُلّاں گنوگے اَت، ءُ گنوک ءِ چے بِستار۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھمے وڑ ءَ وھد گوں وتی تْرندیں گاماں دیم ءَ گام جنان اَت، لشکر تیوگیں ھند ءُ دمگاں چو بشوشگ ءَ مانرِتک ءُ مھلوک ءِ لٹّ ءُ کُٹّ، بے شرپ کنگ، زِندانی کنگ ءَ ھور گِس مانداشت اَنت، بلے کلّو گوں وتی کلم گُوشیں تُوپکّ ءَ کیلکور ءِ کوھانی پاسپان اَت۔ دُژمِن ءِ بازیں پادتراپ ءُ بیھاراں اے گنوک ءِ بالاد نہ شِنگینت ءُ سرجھل نہ کُت، زی ھمے ھبر کہ تالان اَت ءُ دُژمِن ھم گْوشگ ءَ اَت کہ من یکّ سِلاھبندے جتگ ءُ آئی تُوپکّ ءُ تیر گوں وت بُرتگ اَنت۔
تیر وارتگیں جون ءِ اکس ھرگور ءَ تالان اَت، بلے مئے وڑ ءَ کسے اے اکس ءَ جاہ آرگ ءَ نہ اَت کہ اے گنوکیں کلّو ءِ تیرسُپتگیں جون ءِ اکس اِنت۔
بیگاہ ءِ ساھت ءَ من گوں موبائل ءَ گُلائیش اِت آں کہ سنگت اُمر مُراد وتی پیس بُک (فیس بُک) ءِ وال ءَ اکس داتگ اَت ءُ نبشتگ اَت کہ ” مات ھانو! کَلُو سالونک بوتگ ءُ پیداک اِنت، اگاں بھشت ءَ پُل ھست گوں پُلّاں زرشانے کن، اے زندگی ءَ ابید لٹّ ءَ ابید زاہ ءَ کلُو زرشان نہ بوتگ”۔
وھدے کلّو ءِ شھیدی ءِ ھال منی گُوشاں کپت ءُ چمّانی دیم ءَ تیرسُپتگیں جون ءِ اکس، گُڑا من گوں وتی جِند ءَ جیڑگے ءَ دُچار کپت آں کہ کلّو پھک گنوکے بوتگ، آ اے پیمیں گنوکے نہ بوتگ کہ ما پھم اِتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بلکیں کلّو وتی ڈیھ ءِ چمّگ، شند ءُ آپبندانی گنوک اَت، وتی ماتکوه، کیلّگ ءُ دشتانی گنوک اَت، وتی گنوکیں بالاد ءُ اِشکریں زِرد ءَ ایردستیں بلوچ راج ءِ ھاتِر ءَ آجوئی ءِ وابے سمار اِتگ اَت۔
بَہ کَول ء شاہ اِبن شین کہ آئی کلّو ءِ بابت ءَ چو نبشتگ
” کلّو وتی واب ءَ پاشک مہ کن!
سے بَج ءَ ھَور ءَ اِیر دات کوہ وتی سَوتاں گْوات ءَ گْواچی کنگ ءَ اِتاں، چہ کوھاں پَسّند میتگ ءِ رودراتکی نیمگ ءَ چُلّے ءِ دُوتّاں ھَور میسّینگ ءَ اَت ءُ گْوات آھاں پہ وت بَرّگ ءَ اَت۔
بانے ءَ اگربتی یے ءِ بوہ اَت
باچکہ یے ڈنگراں اڑاتگ اَت، بلے لھم لھم ءَ چَول ورگ ءَ اَت کہ آجو بہ باں ماتی ھانو ءِ توار گُوشاں کپت۔
واب ءِ تہ ءَ گُرکے ءِ اشکیل کنگ بھت ءِ پاد آھگ ءِ نشانی اِیں،
کلّو وتی واب ءَ پاشک مہ کن!
مرچی کوھے ءِ پیشگاہ ءَ ماتی ھانو کلّو ءِ واب ءِ مانا ءَ سیلگ ءَ اِنت، بلے اُپّ کہ زِردے بہ بیت۔۔۔۔۔۔”۔
ھمیش اَت گنوکیں کلّو! آئی سرجھل نہ کُت ءُ دُژمِن ءِ سلام ءَ نہ شُت، داں جنگ ءِ بِندات ءَ بِہ گِر ءُ وتی تُوپکّ ءِ گُڈّی تیر ءَ دُژمِن ءِ دیم ءَ ڈڈّرے چو گِرادانک ءَ مِکّ ءُ چمّے ماں بھشت گوناپیں مِنزل ءِ پاند ءَ سک اِت اَنت۔
پمشکا من وتی نبشتانک ءِ گُڈّی ءَ ھمے نوشتہ کن آں کہ کلّو تو پہ راستی گنوکے اِت ئِے، ءُ مئے لبز بلد ءِ تہ ءَ تئی گنوکی ءِ مانا دِگرے اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، بلے تو وتی گنوکی ءِ کارِست جُتا ءُ ابدمانیں مانایے دات کہ آ مانا راجدپتر ءِ تاکاں نبشتگ ءُ پہ دائمی گیر آرگ بیت کہ کلّو چونیں گنوکے بوتگ۔۔۔۔۔۔۔۔
***
