سی ءُ یک (31 جنوری 2016 ) جنوری دو ھزار شانزدہ پہ بلوچ راج ءَ یک سیاہ ءُ تھاریں روچے زانگ بیت۔ اے روچ تھنا پہ بلوچ ءَ یک تھار دیمیں روچے گْوشگ نہ بیت، بلکیں پہ دُگنیا ءِ کُلیں انساندوستیں راجاں یک تھاردیمیں روچے ءِ نام ءَ زانگ ءُ پجّارگ بیت۔
چی ءَ کہ اے روچ ءَ بلوچ راج ءِ یک رُژنائیں اِستالے(شھید منّان) گوں وتی چار رُژناپِگریں ورناہ ءَ چہ ما سِست ءُ پہ ابدی گِسر بوت، بلے بلوچ ءِ ھر دِلانی گْوانک ءُ توار جوڑ بوتگ۔
ءُ ھمے رنگ ءَ اے روچ ھما روچ اِنت کہ اے روچ ءَ بلوچ راج بِھ بے ھیال کُت نہ کنت، چی ءَ کہ اے روچ ءَ بلوچ راج ءَ را یک دْراہ نہ بوؤکیں ٹپُے ماں دلبند ءِ سر ءَ بدواہ ءَ جتگ۔ من پہ سِتک گْوش آں کہ شھید منّان ءِ وڑیں مھروان، گھگیریں رھشُون راجانی اندر ءَ کم ودی بیت، چی ءَ کہ شھید واجہ ڈاکٹر منّان ھما مردُم بوتگ آئی ءَ وتی زاتی واھگاناں یک پھناتے ءَ کَلّ کتگ ءُ پہ راجی نپّ ءُ سیتانی ھاتر ءَ وتی زند ءِ روچ ءُ شپاناں تیلانک داتگ۔
پمشکا من گوں وتی اے گپّ ءَ سددرسد تِپاک آں کہ شھید ڈاکٹر منّان ءِ وڑیں رھشُون من تنیگا بلوچ راج ءِ اندر ءَ انگت نہ دیستگ، نہ منی نِگاھاں گندگ بیت۔ اے گپّ پرے ھاتِر ءَ راست اِنت کہ آئی ءِ پیداک بُوَگ ءَ سال جُنز انت ءُ کرن وتی پوشاکاں مٹّ کن اَنت، نوں رُژناپِگریں راجانی اندر ءَ بلکیں شھید ڈاکٹر منّان ءِ دابیں رھشونے ودی بہ بیت۔
شھید ڈاکٹر منّان ھما مردُم بوتگ، وتی زمین ءِ سر ءِ کلیں سِر ءُ پُرانی ھمراھی ءَ دُگنیا ءِ اے دِگہ ھم تک ءُ پھناتانی سر ءَ شرّی ءَ پوہ ءُ سوگہ بوتگ۔ پرچا کہ یک آشوبی رھشُونے ءِ توک ءَ اے چیزّانی بُوَگ المی اِنت۔ دانکہ اے چیزّ یک رھشُونے ءِ توک ءَ مہ بہ اَنت، آ وتی راج ءَ چتور یک سُھردپیں بامے ءَ بارت ءُ سر کنت۔
اگاں شھید واجہ ڈاکٹر منّان ءِ وڑیں رُژناپِگریں رھشُون راجانی اندر ءَ ساڑی بہ بہ اَنت، گُڑا آ راجاناں کس وتی کبسیں چنگُلانی تہ ءَ پہ ابدی داشت کُرت نہ کنت، ءُ
یک ساھکندنیں زندمانے ءِ ریدگیں تندانی تہ ءَ ماں نہ گیشّین اِیت۔ پمشکا آشوبی لوٹ ءُ گزرانی رِد ءَ بلوچ راج ءَ را پہ وتی آجوئی ءِ مِنزل ءَ سر بُوَگ ءِ واستا شھید ڈاکٹر منّان جان ءِ دابیں رھدربرے ءِ پِگر ودی کنگی اِنت۔
ءُ ھمے وڑ ءَ اے شھید ڈاکٹر منّان جان ءِ بے مُلّیں دیمونی ءِ سِھر اِنت کہ منی وڑیں ناپُوئیں مردُمے ءَ را لاچارے کُتگ کہ آئی ءِ کِرد ءِ سر ءَ چار دانک نبیسّگ ءَ آں۔
بلے! اے وھد ءَ ند منی ھمراداری ءَ کنگ ءَ نہ اِنت، ءُ سسّا ءِ ھاٹیگ ءَ اُوں پھک ءَ جواب داتگ۔ بلے اے آئی ءِ پلگاریں کِرد ءِ زیبائی اِنت کہ من ءَ ند ءِ چِست کنگ ءِ سکین داتگ ئے۔ بلکیں مئے مردُم تنیگا اِنچو شھید ڈاکٹر منّان ءِ جُتائی ءَ مارگ ءَ نہ اَنت کہ اِنچو مئے لگوریں دُژمن ءَ اے ھبر پھم اِتگ ءُ زانگ ءَ اِنت کہ شھید ڈاکٹر منّان کے بوتگ، ءُ پمّن چے یے بوتگ۔۔۔۔۔۔۔؟
چی ءَ کہ شھید واجہ منّان ءِ پُرآشوبیں جُھد ءُ بیمّ ءَ دُژمن ءَ را پہ اِیمنی ءَ کدی نیشتگ اَت، بلکیں چو زیمّ ءَ ڈنگ جَنَگ ءَ اِت ئِے۔ دُژمن دائم تچ ءُ تاگ ءَ اَت کہ من کدی اے ماتکوه ءَ چہ وتی دیم ءَ دُور بہ کناں، آسر دُژمن سوبیں بوت ءُ چہ مارا مئے رُژناپِگریں رھشُونے سِست۔ بلے! بَہ کَول ء بلوچی زُبان ءِ نامداریں سر واجہ اتا شات ( عطاشاد)
تو پہ سرانی گُڈّگ ءَ زند ءِ ھیالاناں کُش ئے
پہ سِندگ ءَ داشت کن ئے پُلّاں چہ بوہ تالانی ءَ
