ویلیم شیکسپیر ءِ ھیالے
ساچکار : میجر مجید
چاگرد زندگیں مردمانی آدینک انت
چاگرد پدریچ ءِ مادنیں کِشک اِنت
چاگرد گِہیں راجانی دستور ءُ رہبند اِنت
تِلاہیں دودمان ءُ ربیدگ ءِ گنج اِنت
ہمودا تو وتا پول ئے
ہمودا تو وتا چارئے
ہمودا تو وتا تورئے
وتی اَرزِشت ءَ پجّارئے
اگاں چاگرد پولنگ اِنت
تئی آدینک بزاں زَنگ اِنت
تئی راجی گِہیں مندیل
بزاں چاک چاک ءُ چُنڈ چُنڈ اِنت
ھرابکاری، ھرامواری
چرس، تریاک ءِ باپاری
اگاں راجانی رہشون اَنت
گریب ءُ بزگر ءُ بے وس
جنوزام ءُ بے کسانی تلاہیں ننگ
اے دہر ءِ رسترانی دست ءَ لیلام انت
رَمگ گُرکانی باہوٹ اِنت
ہمک شپ یک “ملک نازے”
زہ سِریں تیرانی آماچ اِنت
ہمک شپ “بْرمشوے” چورو بیت
ہمک زہگ تلوسیت پہ مکہیں مات ءَ
ہمک شپ رستر ءُ ڈُنگانی آروس اِنت
تو گپتگ زنچک ءَ بْرات ءِ ءُ وتکوش ئے
کُشیت کسّے، تو سر ہوش ئے؟؟
تانکد پُرس ءِ پتّر ءَ نندئے؟؟
تانکد گُلامی چوٹواں رَندئے
تانکد وتی جند ءَ را کلاگ بندئے
کہ من آزاتاں، من آجوہاں
گلام ئے تو گُلامانی
گلام ئے ایردستیں سِلّیں راجانی
بَلین چو “بْرمشو” ءَ بْرمشے
روک کن کندیلے چو “ملک ناز” ءَ
پدا ساز کن آشوب ءِ زیمر ءِ ساز ءَ
بہ جن آسے وتی ڈِیلّ ءَ
بہ جُنز چو شیر ء نَر فِیل ءَ
بے وسی ءِ گردواں ماندار
زوراکاں گرمیں تْرکُّلے پر دار
راجانی تمردیں قوّت ءُ طاقت
مہر ءُ دوستی، تپاکی، پتّ ءُ یک سَنّت
چہ روبا ءُ لگوریں حاکمانی
حکمت ءَ گیش اِنت
تو نیل بومیں زِر ءُ زِربار ءِ پرزندئے
تو زمین ءُ آزمانانی ھُدابُندئے
تو عرش ءُ کُرش، ماہ ءُ استارانی واہُندئے
منی ربّ ءِ اے پرمان اِنت
کہ تئی اے بے تواری ءَ من بژنیگاں
پادا، من تئی ہمراہاں
من انساپ ءُ ھکّ ءِ دوزواہاں
من رحمان ءُ رحیم
پہ ھکّ لوٹوکاں
من جبّاراں
من کہاراں پہ دشمناں ھکّ ءِ
من یزید ءِ دشمن،
مُوسا ءِ گمواراں
پادا کہ نی بس اِنت چم جہلی
پادا من تئی ہمگاماں
منی رب ءِ اے پرمان اِنت
منی رب ءِ اے پرمان اِنت
*