بلوچ گْوش اَنت کہ “کمان پہ پشت رَوت”۔
مولانا سبگت اللہ بلوچ دینی زانتکار، سیاسی ءُ چاگردی رھشونے، نمیرانیں مولانا ابدلھک زامرانی ءِ زھگ اِنت۔ واجہ ءِ پُشپد اِنت۔
وھدے کہ مولانا سبگت اللہ تران کنت مردم ءَ مولانا ابدلھک زامرانی ءِ یات کیت۔ تو ھمے مار ئے کہ ھما اِنت ھبر ءَ اِنت۔
ھمے واست ءَ بلوچاں گْوشتگ کہ “چُک ھمائی ءَ کنت کہ پت ءَ کُتگ” واجہ ءِ جھد ستا کرز اَنت۔ واجہ گوں وتی بزّگیں راج ءَ ھمکوپگ اِنت۔ راج ءِ درد ءُ گماں مار اِیت ءُ وتی جھد ءَ کنگ ءَ اِنت۔
واجہ پہ بلوچ راج ءِ تپاکی، یکدستی ءُ یکمشتی ءَ لانک بند اِنت۔ ایشاں گْوش اَنت دینی زانتکار۔ یا مزھبی ءُ سیاسی رھشون۔ تربت ءِ نندانک ءِ ھوالہ ءَ واجہ ءِ جْوانیں کردے۔ لینگاٹ مرچی ترس ءَ چہ لوگ ءَ در نہ کپ اَنت۔ بلے واجہ گوں وتی بزّگیں مھلوک ءَ تربت ءَ چار راہ ءِ سر ءَ نشتگ۔
باید اِنت کہ نی راج وتی دوست ءُ دژمن ءَ شر بہ زانت۔ پرچی ءِ پتو دیوکیں مُلّا مرچی راج ءِ دیم ءَ پدّر اَنت۔ لپرزگ اَنت ءُ زانگ بیتگ اَنت۔ بلوچ گْوش اَنت۔
وشّیاں ھاتونیں جن نوش اَنت
سکّیاں برات گوں مرکباں اوشت اَنت
من وھدے کہ واجہ ءَ چوش کار ءَ گنداں باز وشنود باں۔ من گْوشاں مولانا ابدلھک زامرانی بیران نہ بیتگ۔ واجہ مولانا سبگت اللہ ءِ دْروشم ءَ زندگ اِنت۔ ءُ گوں راج ءَ ھمکوپگ اِنت۔
٭٭٭
