سرگوست , شَپ – نبشتہ کار:سمیر تاھر

من ءَ یاد اِنت بیگاہ ءِ شش ءُ نیم اَت من ءُ زبیر ءَ گوک بست اَنت ءُ باگ ءِ سر ءَ کنڈے ءِ لمب ءَ نشتیں ءُ سرجمیں روچ ءِ کسھاں آرگ ءَ اِت ایں مردماں کلاگ بندگ ءَ اِت ایں اے گپ ھم من ءَ یاد اِنت زبیر ءَ گُشت پلانی ءَ دہ چَری ٹماٹر کشتگ من زاناں اے شوم سیٹ ءَ تاوان بار کنت من گُشت ھو اگاں بچار ئے اِشی وس ھمیش اِنت چِد ءُ دیم گوں اشاں بیت نہ کنت ھمے گپ ءُ رپ ءَ وھد ءِ سما نہ بیت روچ ایر شُت تھار بیت من جنزان بوتاں گِس ءِ نیمگ ءَ زبیر ھم دیم پہ گِس ءَ شت من وتی کار ءِ گُد در کت اَنت چاھے دست ءَ کُت نشتاں دنیگا چاہ منی دست ءَ اَت کساس نیم ءَ رس اِتگ اَت ھمے دمان ءَ اجب گرانیں توارے منی گوشاں کپت گُش ئے دراھیں بازار وت مہ وت گلا ئیش اِنت کوکار ءُ سلوات اَت من وھدے ڈن ءَ دراتکاں گنداں سپاھی اَنت کہ لوگ ءِ پیژگاہ ءَ چاریں آتراپ ءَ اوشتاتگ اَنت گُڑا چہ ھمیشاں من ءَ یکے ءَ توار کُت ( ادھر آؤ ) من نزیک تِر شتاں گُڑا چہ ھمیشاں یکے ءَ منی دست ءَ گپت ءُ برت تھاروکی ءَ پد ءَ من ءَ گُش ایت کہ ( الٹا لیٹ جاؤ ) من چپکائی وپت آں منی دل ءِ دریکگ زمین ءَ لرزینگ ءَ اِت اَنت ءُ پادانی لرزگ منی جند ءَ گڑا چِد ءُ پد چہ سپاھیانی تہ ءَ یک مردے ءَ آواز دات کہ ( پانی لاؤ ) گڑا لوگ ءِ گونڈواں آپ آؤرت ءُ دات آپ ءِ ورگ ءَ پد پد ءَ توار ئِے پِر کُت گْوشت ئِے کہ ( اس کو ادھر لاؤ) دو سپاھی ءَ منی دوئیں دست گپت اَنت ءُ من ءَ بُرت ھمے مرد ءِ دیم ءَ داشت ھمے سھت ءَ لوگ ءِ دیم ءَ زالبولے گوانکو ءَ گپّ ءَ اَت ھمے سپاھی ءَ گوں ترندیں آواز ءَ توار کُت ( اِس کی مبائل چِین کر لاؤ ) گڑا زوراں سری چہ زالبول ءَ گوانکو پچ گِرگ بوت ءُ ھمے مرد ءِ دست ءَ دیگ بوت گوانکو ءِ تہ ءَ لھتے اکس ھست اَت من ءَ جست اِش کُت ھمے اکسانی بابت ءَ من چہ ترس ءَ لھتے شَر کُت ءُ لھتے شِر پد ءَ بازیں جُست ءُ پدے کنگ ءَ رند من ءَ وتی ھمراھی ءَ بُر اِت اِش گوں بازار ءَ مردمانی گِس ءَ پَٹ ءُ پول کنگ ءَ اِت اَنت من ءَ یک مزنیں کمپانے ءِ پرشتگیں دیوالے ءِ بُن ءَ نادینت اِش ءُ یک سپاھی یے گُشگ بیت کہ تو اشی ءَ بچار گوں کہ در مہ رؤت گڑا تا نیم کلاک ءَ ھمے سپاھی منی سر ءَ میلانک بیت پد ءَ دگہ دو سپاھی اتک ءُ من ءَ لھتے اکس اِش پیش داشت ءُ گشت اِش کہ ( اس میں ملا گھرام کون ہے ) من پسہ دات کہ من اے اکساں پجاہ نیاراں باور بکن اِت چہ ھمے سپاھیاں یکے ءَ دست بُرت برز ءَ کہ من ءَ شھماتے بہ جنت ھمے دمان ءَ دومی سپاھی ءَ مہ کن کُت گُڑا گُشت اِش کہ وتی گْور ءِ پشک ءَ کش من پشک در کُت گڑا منی پشک اِش منی دیم ءَ بست ءُ مھر کُت ءُ گشت اِش کہ تو ھچ گپ مہ کن بگند ئے ترا مردم توار پِر کن اَنت ترا ھو اناں ھم کنگی نہ اِنت دو سپاھی ءَ منی دوئیں دست گپت اَنت ءُ من ءَ گوں وت بَرگ ءَ اِت اَنت ھمے دمان یک جنینے ءَ من ءَ توار کُت کہ تو کے ؟ من پہ لاچاری ھچ گْوشت نہ کُت دومی رند ءَ پد ءَ ھمے جنین ءَ من ءَ توار کت گْوشت کہ تو سمیر ئے من پد ءَ وتی لاچاری ءُ بیوسی ءَ ھچ پسہ نہ دات دل ءَ گْوشت کہ بہ گشاں ھو من سمیر آں بلے لاچاری ءِ سانکل منی پادانی پالومپ اِت اَنت چُد ءُ پَد منی دوئیں دست دو سپاھی ءَ گپت اَنت من ءَ گوں وت اِش برت منی سر پِر بوگ ءَ نہ اَت کہ من جھل روگ ءَ آں اگاں برز منی پشک گوں منی چماں ھنچو ترند بستگ اَنت منی چمانی تھاروکی ءِ تہ ءَ سُھریں دابیں چیزے ودی بیان اَت چِد ءُ پد من ءَ یک جاگھے نادینت اِش من وت سرپد نہ اِت آں کہ من اے وھد ءَ کجا آرگ بوتگاں کساس نیم کلاک ءَ رند یک سپاھی ءَ من ءَ چست کُت ءُ یک گاڑی یے ءِ پُشت ءَ دور دات من گُشت کہ منی چماں پَچ بکن اِت کہ من کور بَیگ ءَ آں لھتے سپاھی ءَ منی سر ءال کند اِت من دومی رند ءَ پد ءَ ھمے گَپ کُت کہ منی چم سک ناگیگ اَنت گڑا یک سپاھی ءَ منی دیم ءِ بستگیں پشک لگوشت من چم پَچ کُت اَنت گِنداں کہ من یک ویگو گاڑی توک ءَ کپتگ آں دہ سپاھی منی اے نیمگ ءَ ءُ آ نیمگ ءَ نشتگ تُپنگ ءِ گَلُو منی لاپ ءَ سَک اِنت گُڑا گاڑی رھادگ بیت اَنت گاڑی ھمینچو چہ میتگ دور روان اِت اَنت منی زِرد ءِ آس گیشتر جمبور بیان اَت گاڑیانی لیٹ بند اِت اَنت گوں تیزی ءَ روان اِت اَنت ءُ تُپنگ ءِ گَلُو منی لاپ ءَ سَک اَت داں کہ گاڑی پوجی کیمپ ءَ سر بوت اَنت اے سھت ءَ منی چم پچ اِت اَنت من دیست کہ گاڑیانی ٹولی سیاھین ءُ مزنیں دروازگے ءَ پترت اَنت ءُ دروازگ ءِ دیم ءَ دگہ ھمے دابیں دروازگے ھست اَت ادارے ءَ گاڑیانی ٹولی ھمے دروازگانی میان ءَ مھتل بوت اَنت ھمے میان ءَ یک مردے چہ گاڑی ءَ ایر کپت ءُ سپاھی ءَ اجازت کنگ ءَ اَت منی چم ھمے مرد ءَ کپت اَنت مرد ءَ بلوچی پوشاک پِر اَت گوں پراھیں شلوار ءُ لانکی ءِ گندگ ءَ پَد من سرپد بوتاں کہ مرد بلوچے ھمے سھت ءَ یک سپاھی یے ءِ چم پہ من ءَ کپت اَنت ءُ من ءَ روک روک ءَ چارگ ءَ لَگ اِت پد ءَ ھمے سپاھی ءَ گوں ترندیں آواز ءَ گُشت ( اس کی آنکھیں باندھ دو ) گڑا منی چم پد ءَ بندگ بوت اَنت دہ ءُ پازدہ منٹ ءِ میان ءَ گاڑی پد ءَ رھادگ بوت اَنت من سرپد نہ بیت آں کہ گاڑی کجام نیمگ ءَ روگ ءَ اَنت دمانے روگ ءَ پد گاڑی پد ءَ دارگ بوت اَنت دو سپاھی ءَ منی دست ءَ گِپت اِت ءُ یک جاھے ءَ نادینت منی چم بند اِت اَنت بس منی گوشاں آوازے کپت کہ ( اس کو لاؤ ) گڑا یک سپاھی یے منی گور ءَ اتک ءُ من چداں چہ پاد کنگ بوتاں ءُ یک سیمنٹ ءُ پرَشے سر ءَ نادینگ بوتاں منی دیم پہ دیم ءَ توارے اتک ( اپنی آنکھیں کھولو ) من وتی دیم ءِ بستگیں گُد لکوشت ءُ چاراں منی دیم ءَ مردے نشتگ بلے پوجی پوشاک نہ اِنت ءُ مرد ءَ کلم ءُ کاپی دست ءَ اَنت گُڑا من ءَ گُشگ ءَ اَت ( جیب میں کیا کیا ہے ) اے سھت ءَ منی کیسگ ءَ تھنا لھتے چابی ھست اَت من چابی ھمے مرد ءِ نیمگ ءَ شھار دات اَنت ءُ گُشت من ءَ تھنا ھمے گون اَنت دگہ ساز ءُ سامان من ءَ گون نیست گُڑا من ءَ گْوشت ئے ( جاؤ اُدھر بیٹھو ) من پد ءَ ھمے مرد ءِ گُشتگیں جاہ ءَ اتک ءُ نشتاں ادارے ءَ پد یک سپاھی یے ءَ من ءَ کشان کُت ءُ یک کوٹی یے ءِ دروازگ ءِ دپ ءَ دور دات منی ھیال وڑ وڑیں سسا کنگ ءَ اَت گوں وت ءَ ھبَر گنگ ءَ اِتاں جیڑگ جیڑگ ءَ من ھمے دروازگ ءِ دپ ءَ واب کپتاں
کساس دو کلاک ءَ پد یک سپاھی یے اتک ءُ ھمے سپاھی ءِ پاد منی دلبند ءِ سر ءَ ایر کُت لرزینگ لگ اِت گُشگ ءَ ات ( اُٹھ جاؤ ) من جھ سِرّتاں پاد اتک ءُ نشتاں گُڑا ھمے سپاھی ءَ منی چم گوں اسپیتیں گُدے ءَ بست اَنت ءُ گْوشت ئِے ( اب سو جاؤ )من ھمے دروازگ ءِ دپ ءَ بیوسی ءُ تھنائی ءِ ھمراہ اِت آں منی دل ءَ اجب رنگیں ترسے ءَ جَھ جتگ اَت من وتی ھیال ءَ وت ءَ را ھزار رند ءَ کُشان ءُ زندگ کنان اِت آں ھزار ازاب ءِ دیمپان کنان اِت آں درست منی ترس ءِ برکت اَت ھمے میان ءَ سپاھی یے منی گور ءَ اتک ءُ منی جان گوں سانکلاں ٹٹایگ بیت چو پَس ءِ وڑ ءَ یک جاھے ءَ بندگ بوتاں داں ھمے میان ءَ من ءَ ڈاکٹر ھنیپ شریپ ءِ ھمے گپ یاد اتک
زندان ءِ مستریں ءُ اَزیت ناکتریں سِزا ھمے وھد اِنت کہ دیم ءَ کنزگ ءِ نام ءَ نہ زانت