سینگ ءَ آسے بَلین مُومیں دِل ءَ اِشکَر بکن
سَر بہ گْوز دیوانگی ءَ اشک ءَ جاهے سَر بکن
آجِزی پہ آدَم ءَ شادانیانی مُژده اِنت
چہ جَهان ءِ شرّی ءَ پیسر وتارا شَر بکن
بِل اے کاڑانی گَماں اے شَهگل ءُ ماهیں گُلاں
بِید ء درد ءَ هچ نہ داں مُهبَت ترا باوَر بکن
باجوئیں همراه مُدام دْروهنت راه ءِ نیمی ءَ
پہ اشاں دِلرنج مہ بو تو یُکّی ءَ لَشکَر بکن
اے جَهاں دائم ترا ایر جنت گوں جُهد ءَ تئی
سوبمَندی ءَ اگاں لوٹ ئے وتارا کَرّ بکن
شاه بہ بیت یا بَزگَرے هر کس وَتی واجہ وت اِنت
تو اے گپ ءِ مانَہ ءَ پہ هَرکس ءَ پَدّر بکن
دِینداریں مُلّهانی واز ءِ بُنگَپ دُوزه اِنت
تو وتی اُوست ءِ بَهشت ءَ هازِر ءُ نازِر بکن
مُوجِزاهانی وَدار ءَ داں کداں نند ئے تو دوست!؟
چو مہ بیت کہ دُژمنے بئیت لوگ ءَ تئی سَنگَر بکن
فیض گوں هون ءَ وَتی اَنچیں کِشارے تو بہ کِشّ
اے کِشار ءِ ساهِگ ءَ تئی کوم ءِ باندات بَر بکن