بْرمش زِندمان ءِ مھرّانی سھارگاہ ءَ پہ شادِھے گام جنان اَت کہ ریاست ءِ داشتگیں چاریگ ءُ ڈُنگاں آئی ءِ ھزار مُرادیں دِل ءِ ارمان گوں ھاکاں مینت اَنت ، بلے چے سما اَت آیاں کہ بْرمش ءَ پہ بْرمشگ ءَ کسے داشت نہ کنت ۔ راستے کہ آئی ءِ نازانی ماھیں ملِکناز چہ آئی ءَ جِتا کنگ بوتگ ، بلے بْرمش مِسکیں ڈگار ءِ جِنکّ اِنت ءُ بے وارس نہ اِنت۔ مرچی آئی ءِ ارش جُمبیں چیھالانی ابدمانیں داستان ءُ مات ملِکناز ءِ ھونانی ملپد ءَ ڈامپیں گُوشاں زرمبشت ءُ توارے جکسّینتگ۔
بلوچ راج گوں تِپاک ءُ ھم سنتی ءَ پاد اتک ءُ ریاست ءِ زُلم ءُ زُوراکیانی بگیر ءَ توار چِست کُت ، پاکستان ءِ بدّیں کارپد ءُ رستری دْروشم گیدی ءِ دیم ءَ سھرا کُرت کہ دُگنیا اے دوتل دوپُوستیں پاکستان ءَ شرّی ءَ سوھو ءُ سرپد بِہ بیت کہ آ وتی نام گِپتیں ریاستی پوشاکانی تہ ءَ پہ بلوچ راج ءَ یک ھونواریں رسترے۔
اے رستر ءُ آئی چریکانی ، کُشندہ ٹولی ءِ ھِلاپ ءَ شیرزالیں ملِکناز ءَ گھگیری کُرت ءُ بلوچ راجدپتر ءِ تاکاں یک نوکیں داستان ءُ تاکدیمے نبشتگ کُت۔ چو زِر ءِ چَولاں اِشتاپ ءُ بے ھاتریں وھد ءِ شرتگ ءُ تُوپان ستر گوں ھار ءُ ایروپاں مان بِہ بند اِیت ، بلے شیرزالیں ملِکناز ءِ گھگیری ءُ کودکیں برمش ءِ رُوژنائی ءِ دیم ءَ دِیوال بست نہ کنت ، چی ءَ کہ اے رُژن ءِ جڑکوکیں شھماں بلوچ راج ءِ تہ ءَ یک زرمبشت ءُ دائِمی دْرپشوکیں رُوژنائی یے تالان کُرتگ۔
اے رُژن ءِ سان داں مِسکیں سرڈگار آجوئی ءَ مان اِیت، انچوش کہ بلوچ راج ءِ مُھکمیں اُوستانی کلات ءُ چیدگ ، راجی پارٹی بلوچ نیشنل موومنٹ ءَ ھم پاری اے جار پرّینتگ کہ بیست ءُ شش مئی ءَ بی این ایم ھمُک سال ” برمش ڈے ” ءِ نام ءَ مُدامی یات کنت ءُ برجم دار اِیت۔ ھمے وڑ ءَ بلوچ نیشنل موومنٹ ءِ گْوشگ اِنت کہ بیست ءُ شش مئی ” بْرمش روچ ” ءِ برجم دارگ ءِ مُول ءُ مُراد پاکستانی لشکر ءُ کُشندہ ٹولی ءِ زُوراکی ءُ جنگی میار باری ءِ پدّر کنگ اِنت۔
پمیشکا مرچی اے گپّ بلوچ راجدپتر ءَ پہ مُدیمی چیدگ اِنت کہ دُژمِن ءِ داشتگیں چریک ءُ رستراں تیرگواری کُرت ءُ شیرزالیں ملِکناز شھید ءُ آئی کسانسالیں بْرمش ٹپّی ، بلے مرچی آ نوکیں اھد ءُ نوبت ءِ نامداریں توار ءُ گھگیری ءِ بُرزیں کلات ءُ چیدگ جوڑ بوت۔
اے درگت ءَ واجہ نوم چومسکی جاھے گْوش اِیت: تو اَچ من ءَ منی آپ ءَ بِہ پُل ، منی زیتُون ءِ درچکاں آس بِہ دے ، منی گِس ءَ تباہ بکن ، منی کار ءُ روزگار ءَ پچ بِگر ، منی ڈگارانی سر ءَ کْوزہ بکن ، منی پِت ءَ زِندان ءَ بندی ، منی مات ءَ بِہ کُش ، منی ڈیھ ءِ سر ءَ بمب ءُ ٹوپ گواری بکن ، مئے بے شرپی ءَ بکن ، چریشی ءَ ابید تو انگت من ءَ میاربار بکن کہ من وتی دیمپانی ءُ پھازگ ءِ ھاتر ءَ راکٹ فائر کُرتگ ،
ھمے وڑ ءَ چہ واجہ نوم چومسکی ءِ گوھریں دانکاں ھمے سھرا بیت کہ شیرزالیں ملِکناز ءِ میار ھم ھمیش بوتگ کہ آئی وتی رکّینگ ءِ ھاتِر ءَ گھیگیری کُرتگ ، پرے ھاتِر ءَ مرچی آئی کُشندہ چہ زِندان ءَ پہ مڑاھے بے میار ءُ در کنگ بَہ اَنت ، چی ءَ کہ اھد ءِ زُوراکیں ھاکم ءِ واھگ اِنت۔
بلے! پہ بلوچ راج ءَ اے ھبر ءِ مارگ ءُ پھمگ ھژدری اِنت کہ پاکستان ءِ کِرّ ءَ منی کُجام بِستار اِنت ، چی ءَ کہ پہ گُلامیں راج ءَ زُوراک ءِ آمیدگِس ءَ زُلم ءُ زُورانسری اِنساپے زانگ ءُ لیکگ بیت ، گُڑا کُجام اُوست ءَ ما انگت نِشتگ ءُ چار اِیں کہ مئے سُھر دپیں آکبت گوں ھمے کْوزہ گیریں ریاست ءَ ھمگرنچ اِنت۔۔۔۔۔؟
ھما بلوچ کہ مرچی پاکستان ءِ پارلیمنٹ ءَ نِشتگ اَنت ءُ وت ءَ بلوچ راج ءِ راجدوستیں رھشُون گْوش اَنت ، بلے پہ نام!۔ آ اے گپّ ءِ پسّو ءَ دے اَنت کہ شیرزالیں ملِکناز ءِ کُشندہ پرچا چہ زِندان ءَ آجو کنگ بوتگ اَنت۔۔۔۔۔؟ کسانسالیں بْرمش پرچا پہ زُورانسری ٹپّی کنگ بوتگ۔۔۔۔؟ یا آ اے گپّ ءِ پسّو ءَ دے اِنت کہ گْوستگیں جنوری ءِ ماہ ءَ مشکے آچڑین ءَ مالدار ھکیم بلوچ ءِ کھول ءُ بلوچ زالبولانی لجّ ءُ ننگ ءَ لیب کنوکیں پاکستانی لشکر ءُ آئی کُشندہ ٹولی پرچا جُست ءُ پُرس کنگ نہ بَہ اَنت۔۔۔۔۔؟
چی ءَ کہ تو گُلام ئے! ءُ گُلام ءِ گوم ءَ مارا گیدی ءِ راجدپتر اے ھبر ءَ ڈسّ اِیت کہ آئی ءِ سر ءَ زُلم ءُ زُوراکی ، لجّ ءُ ننگ ءَ گوں لیب کنگ واجہ ءِ گُروناکی ءُ اِنساپ لیکگ بیت ۔ ھمے داب ءَ بلوچ چاگِرد ءِ تہ ءَ چوشیں دِگہ ھزاراں گْواچنیں کِسّو ءُ داستان ھست کہ تُرس ءُ بیھار ءِ دامُن ءَ دنز ءُ مُجانی تہ ءَ اندیم اَنت ءُ نبشتہ کنگ نہ بوتگ اَنت ، بلے اے بدّیں روچانی پہ ابد چہ رُوتگاں ولگوج کنگ آجوئی ءِ جُھد اِنت ، ءُ آجوئی تئی ڈیھ ، لجّ ءُ ننگ ءَ ھوار کُلیں مال ءُ مڈّیانی پاسپانی ءِ مانزمان اِنت۔ اگاں نا اے گُلامی گیدی ءِ ھما ھونواریں رستر اِنت کہ پہ تو ھِچّ پش نہ گیج اِیت ، گھ ھمیش اِنت کہ مرچی پادا ءُ پہ وتی ابدمانیں راجی زِندمان ءَ راجی جُنز ءِ ھمراہ ءُ ھمگام ببُو ، چی ءَ کہ باندا پہ ترا ارمانی ئیں روچانی بام کدی ٹِکّ نہ دنت۔ اے پارلیمنٹ پرست کہ مرچی سرکار ءِ کُٹّ ءَ نِشتگ ءُ پہ بلوچ راج ءَ آستونکّ ءِ مار اَنت ، پہ اِیشاں ھم باندا آکبت تھار دیم اِنت، چی ءَ کہ راج وھدے نہ منت ، گُڑا اے وَسر ءُ نام گِپتانی بے پدیانکیں واجھی ھم نہ مان اِیت۔ راجدپتر اے گپّ ءِ گْواہ اِنت کہ کسے ءَ پہ وتی جِند ءِ راج ءَ نہ بوتگ ، واجہ ءِ گْور ءَ آئی ءِ اُوست چو رِیک ءِ کلات ءَ اِنت کہ گوں گْوات ءِ شیکّگاں پہ مُدامی لُمب اِیت۔
گھ ھمیش اِنت مرچی سما ءُ سسّا کن! چی ءَ کہ بانداتگیں روچ ترا موہ نہ دنت کہ وت ءَ گیگ ءُ گْور بکن۔۔۔۔۔۔
