آسیں اُپّار ءُ تْراولیں اندوھاں زِرد ءِ کُڈُک ءَ یاتانی گْوست ءِ دریگ پچ کُتگ ءُ ھیال ءِ رودپتر ءَ نبشتگیں ھر ھما تاک ءَ لیٹینگ ءَ اِنت کہ گوں ترا۔۔۔۔۔۔۔۔گوں تئی ھمراھی ءَ راجکاری ءِ سپر ءَ گْوستگ۔
ند ھم ھیران اِنت کہ چے نبشتہ بِہ کناں ، چی ءَ کہ گوں تئی ھمراھی ءَ ھر گْوستگیں دمان چو داستانے ءَ وت ءَ آشنا کنان اِنت۔ ءُ تو وتی ھما ابدمانیں دپتر ءِ ھر لبز گوں ھوناں نبشتگ کُتگ ، چی ءَ کہ تو زانتگ اَت اگاں من گوں وتی سلّھیں کِردار ءُ زگریں ھوناں داستانے نبشتگ مکن آں۔۔۔۔۔۔اے بے رِیائیں وھد چو کس ءَ گیر نیار اِیت۔
مرچی گیدی ءُ ڈیھ ءِ چاریں دمکاں کہ تئی شھادت ءَ پد زھرشانی بُوگ ءَ اِنت ، اے تئی ابدمان ءُ شیشاریں کِردار ءِ منّانک اِنت کہ تو ھما کِردار ءِ ھُدابُند بوتگ ئے۔۔۔۔۔پمیشکا بلوچ راج ترا وتی راجی رھشُون ءِ بِستار ءَ پہ شرپ گیر آرگ ءَ اِنت ۔ اے راستے کہ تئی رَوَگ پہ بلوچ راج ءَ مزنیں تاوانے ، بلے کِردانی ھُدابُند ءُ واھُند داں کرناں مان اِیت ءُ ھر زِرد ءِ آہ ءُ توار جوڑ بیت۔ ھمے وڑ ءَ تو داں ھما وھد ءَ زِندگ ءُ ابدمان ئے کہ بلوچ راج وتی
آمِل ءُ مِسکیں سرڈگار ءِ سر ءَ پہ شانے منتگ ءُ مان اِیت۔
بلے! بلوچ راج چرے راستی ءَ ھم کدی شموشکار مہ بیت کہ بانُک کریمہ بلوچ ءِ مرگ یک ناگھانی مرگے ، بلکیں اے مرگ ءِ پُژدر ءَ چیریں پندلانی واھُند پاکستان آرمی ءُ آھگی چیریں ترامگیجانی کاردار اَنت کہ آیاں یک انچیں رنگے ءَ بانُک کریمہ بلوچ ماں آپ ءَ چگل داتگ ءُ شھید کُتگ ، دانکہ مئے نام ءِ باپُشت ءَ ھِچّ وڑیں سبوت ءُ منّانکے پشت مہ کپ اِیت ۔
گپ اسل ءَ چوش نہ اِنت! چی ءَ کہ بلوچ راج وتی دُژمِن ءَ زانت ءُ سرپد اِنت کہ کَے اِنت ، بلے بلوچ راج اے پندلانی دیم ءِ دارگ ءِ ھاتِر ءَ گیدی ءِ دیم ءَ گوں کُجام پیشنبدی ءُ پالیسیاں کَیت دانکہ تاوان باری ءِ بدل ءَ سوبین بِہ بیت۔۔۔۔۔۔۔؟
یکمُشتی ءِ دامُن ءَ کد مُھکم کن اَنت دانکہ دُگنیا ءِ سیت ءُ نپّ واریں اِستان ءُ مھلوک پہ مئے گُٹگِیریں توار ءَ توارے بِہ بَہ اَنت ءُ دیم ءَ در بیا اَنت۔۔۔۔۔۔۔؟
ما کد گیدی ءِ آمیدگِس ءَ اے گپ ءَ منّارینت کن اِیں کہ بلوچ راج ءِ راجی پُسّگ کریمہ بلوچ ، اکبر بارکزئی ءُ اِھوالکاریں ساجد ھُسین ءِ کوش ءَ پاکستان ءِ دست مان اِنت۔۔۔۔۔۔؟
پاکستان ءِ دست پرے ھاتِر ءَ ھوار ءُ مان اِنت کہ آ یک کْوزہ گیرے ءِ دْروشم ءَ مئے ڈگار ءِ سر ءَ پہ زُور ءُ تاکت نِشتگ ءُ وت ءَ وتواجہ گْوش اِیت ، چہ درانڈیھ ءَ بلوچ پُسّگانی شھید کنگ ءَ ابید آ ڈیھ ءِ دِلبند ءَ ھم ھرروچ بلوچ پُسّگانی جوناں پہ بے وارِسی کلّ ءُ کونڈم کنگ ءَ اِنت۔
بَہ کَول ء ڈیھ کولیگیں سر شھید رھمین جان ءِ لوگبانُک بی بی نیوگ بلوچ ئیگ ءَ کہ آ وتی شھید رھمین جان ءِ دْروتی کلوہ ءِ تہ ءَگْوش اِیت: پاکستان ءَ پیسر ءِ مئے ڈیھ ءِ گْواجن ، مال ءُ مڈّی لُٹ ءُ پُل کُتگ ءُ دُزّ اِتگ اَنت ، بلے مرچاں مئے شھیدانی جوناں ھم دُزّگ ءَ اِنت۔
چرے گپّ ءَ ساپ پدّر اِنت کہ ریاست پاکستان چہ مئے زِندگیں سراں ابید چہ کولیگ بوتگیں سرانی تیر سُپتگیں جوناں ھم تُرس اِیت کہ آ بِہ گِندئے دُوبر جھ بجن اَنت ءُ پہ منی نیست ءُ نابودی ءَ لانکبند بِہ بَہ اَنت۔
بلے!
اے ھبر گْواچن ءُ راستی یے کہ اے ورنا ءُ کُنگُریں مات ءِ پُسّگ کہ پہ ڈیھ ءِ پاسپانی ءَ ندْریگ بَہ اَنت ، اے کدی نہ مِر اَنت۔۔۔۔۔۔بلکیں اے وتی دْروشم ءَ مٹ کن اَنت ءُ دوبر جنگ ءُ جُھد ءِ پِڑ ءَ ساڑی بَہ اَنت ءُ دُژمِن ءَ بیھار دے اَنت ءُ گْوش اَنت کہ ما نہ مُرتگ اِیں ءُ زِندگ اِیں۔
مئے ارواہ بلوچ ءِ ھر زھگ ءِ باتِن ءَ ساڑی اِنت ءُ آئرا گونجنت کہ پادا تئی ڈیھ گُلام اِنت ءُ آجوئی پچگِرگ بوتگ ، گُڑا بلوچ راج ءِ ھر زھگ پہ وتی ڈیھ ءُ رپتگیں آجوئی ءِ موکگ ءَ جنگ ءُ جُھد ءِ پِڑ ءَ ساڑی بیت ءُ راجی جُنز ءَ دیم ءَ بارت ، چی ءَ کہ آ سرپد بیت کہ اے راجی جُنز پہ منی ابدمانیں زِندمان ءَ بُنگیج کنگ بوتگ ۔ اگاں من پہ گُنگ ءُ بے تواری نِشت ءُ ھِچّ نہ گْوشت ، نہ من مان آں نیکہ منی سمبھینتگیں وابانی گُلباگیں گُلزمین مان اِیت۔
پمیشکا مرچی بلوچ راج ءِ ھر ورنا پہ شان ءُ مڑاہ وتی سوگاتیں سرانی کُربان کنگ ءَ چک ءُ پد نہ اَنت ، چی ءَ کہ آ سرپد اَنت کہ مئے دیمونی مئے آیوکیں پدریچ ءَ وتی سرڈگار ءِ دامُن ءَ پہ مُدیمی زِندگ ءُ ابدمان کنت۔
ھمے پلسپہ ءُ لیکہ ءِ رِد ءَ بانُک کریمہ بلوچ گوں اے دِگہ ندْریگ بوتگیں سراں پہ ڈیھ ءِ رکّینگ ءَ کولیگ بیت ، بلے مارا گیش زِمہ واری کُوپگاں دنت ءُ دیم پہ شھیدانی مجلِس ءَ روت ۔
گُڑا مارا ھر بلوچ ءِ زھگ ءَ را اے جیڑگ ءُ مارگی اِنت کہ ما پہ راج ءَ ھما توار جوڑ بِہ بَہ اِیں کہ آ توار گیدی ءِ کرّیں گُوشانی پردگاں بِہ دِرّ اِیت ءُ گُنگیں زُوان ءَ آوازے بِہ دنت کہ دُژمِنیں ریاست پاکستان گوں گُلام ءُ اِیردستیں بلوچ راج ءَ کُجام رستری ءُ چہ اِنسانیت ءِ رھبنداں در چونیں کارپداں سازگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔
اگاں نا! اے سیت ءُ نپّ واریں جھان چو پہ پاد بْرمشے ءَ کدی جھ نہ سِر اِیت ءُ چہ گْراں وابی ءَ بُست نہ کنت ، بلکیں مارا وتی توار ءُ پاد بْرمش انچو مُھکم کنگی اِنت دانکہ آ وتی دلگوش ءَ گْور بِہ کنت ءُ گاماں پہ ما شھار بِہ دنت۔۔۔۔۔۔۔۔
بلے کد؟
پمیشکا من پہ جزم گْوش آں! وھدے اے جُست ءَ وتی پسّو در گِپت ، گُڑا پہ سِدک بِہ زان اِیں کہ دُژمِنیں ریاست پاکستان ءِ بام ءَ داتگ ءُ پہ بلوچ راج ءَ گُلامی ءِ اے تھارونکی چہ آگُنڈاں ولگوج بیت۔
نے کریمہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ماں درانڈیھ ءَ شھید کنگ بیت ، نیکہ بلوچ پُسّگانی کِرم کپتگیں جون ماں جِند ءِ ڈگار ءِ پلو ءَ ترا پہ بے وارِسی دز کپ اَنت ۔ بلکیں آجوئی ءِ بیرک گوں سمین ءُ سرگْوات ءِ شیکّگاں آشوبی سَوت الھان کنت ءُ ڈیھ ءِ نمیرانیں سراں نازینیت۔۔۔۔۔۔۔
” اَے بلوچاں اِتھاد ، پہ وشیں روچاں اِتھاد “
