من شہید یوسفءَ چہ آئیءِ گندگءَ ساری زانیں بلئے جتا جتائیں نامءِ سرا برے دودا ، برے گوشو ،برے وشوءِ نامءِ سرا وھدے من ءُ بابل ھاسٹل ءَ اتاں گڈاں منءَ دودائی اکساں نشان داتے ءُ گُشتے منی مستریں براس انت بلئے اما چہ براسءَ گیش سنگت آں، وھدے من دودائی اکسءَ را کدی کہ دیست” منءَ زاھد جان گیر اتک ءُ آئیءِ کسہ آئیءِ کواسی، آئیءِ زانتکاری ءُ آئیءِ سیاسی جھد کہ بلوچ نودربرانی نیامہ یک ھنچیں سیاسی چیدگے بوتگ کہ تنے وھدی ھما کساسءَ آئی ءِکمی مارگ بیت ءُ بلوچ راجے تھا سیاسی، اِلمی بُھران ءُ چہ ایشی ابید سیاسی ءُ املی بُھران گیش گندگءَ کئیت اے گپ راستے کہ اگاں بلوچ راجءِ تھا یک بلاھیں کساسے مردومانی کہ آوانی کِرا نسابیءُ پدا کتابی زانت ھست بلئے دوھمی نیمگءَ اَملی بُھران گیش گندگءَ کائینت ءُ ھمودا زاھد جانی وڑیں اَملی انسانےءِ وجودءِ بوھگ کہ آ ھمے سیاسی ءُ اِلمی تُنءِ بارءَ را وتی کوپگاں بزوریت ءُ پدا ھما آلمءِ بیگواہ بوھگ ءُ آئی کمی ھمے پدمنتگیں چاگردءِ تھا بہ بیت اَلم آ چاگردءِ تھا یک رھشونے ،آلمے کمی بیت ءُ
ھما چاگرد یک ( political chaos)ئے تھا رؤت ءُ مرچی ئیں اے سیاسی بُھران وت گویاک اَنت” ۔
من چیرمین زاھدءَ چہ کسانیءَ زانیں ،باز رندءَ دیستگ بلئے چُشیں یاتے نیست کہ ارا لبز پیکنیں ھاں 2013ءَ بشامءِ وھدءَ چیرمین زاھد یکبرے پدا امئے گسءَ اھت اے رندی من ٹوئیں وھدیا چہ رند چیرمینءَ گندگءَ اتوں، چیرمین زی اھتاں آدگہ سنگت کُڈکءِ تھا پوتور اتاں بلئے چیرمین کمو بُرز اَت ،سرگءَ را جھلے کُرت ءُ پوتورت، گوں کُلاں دست میلارینتے ءُ پدا گومن دست میلارینتے ، دست میلارینگءِ وھدءَ کمو پرینچیتے دستءَ را، ” ثنا اللّٰہ / عزت ھم ھنچوش ات دست میلارینگءَ کمو پرینچتے ءُ گُشتے مردومءِ activeness زانگ بیت کہ چیکس انت، آگاہ انت یا ھنگہ واب انت” چیرمین اھت منءَ دیستے گُشی چیکس مزن بوتگءِ ءُ نانءِ وھدءَ من نان ھم باز وارت گُشی ورگءَ را ھم باز کرتگءِ من ھندِت ءُ ھچ نہ گُشت ۔۔۔
لالا فضل روچگ اَت چیرمینءَ باز منت کُرت لالا دپچ کن ، جنگی ھالتے ھچ زانگ نہ بیت بلئے لالا فضل چیرمینءِ گپءَ کُجا زوریت۔۔
وھد گوزاں بوتاں یک برے من جاھےءَ سفرءَ روگءَ اتاں اما دو گاڑی اَتاں یکیا من ءُ لھتیں سنگت سوار اَتاں آدگہ گاڑیا دگہ لھتیں سنگت اتاں اما جاھیا ایر کپتاں گُڈاں گاڑیا چہ من دودا را ایر کپگءَ دیست ءُ گندگءَ گوں اوار دروست کُرت چوناہا من دودائی اکس ھم ساریءَ دیست اَت بلئے ایدا من اکسءِ وسیلہ دودا ءَ را دروست نہ کرت بلکیں من ھمے گُمانءَ دروست کرت کہ اے زاھد جانی چھرگءَ جنت ،،،،او دودا واکی زاھد جانی رنگ اَت ،پمیشکا من دروست کُرت رندا سپرءَ اما اوار کپتاں گڈاں گپ ءُ تران بوت ءُ دیوان بوت بگندءِ کمو درآمدیءِ جیڑہ دور شوت ءُ ھما شاشانیں یات، گریشگ، نال ءُ بلوچستانءِ یات باتنءَ را دوبر وتی باھوٹ کرت آں (دوداءَ را بازیں سنگت باھوٹ ھم توار کُرت ) وھد گوزاں ات من ءُ دودا برے برے ڈیک وارت آں ، ڈنءَ گردگءَ ھم شوت آں، برے سیلءُ سوادیا برے کاریا دودائی تھا ماسومیتے است اَت ھمے ماسومیت ءُ ھساسیت ءِ داد بلکیں ھما خدائی داد اِنت کہ برے چہ کدرتءَ ءُ برے چہ وراست ءَ انسانءَ را رسنت بلئے منی ھیالءَ اے ھساسیت دودائی کدرتی ھساسیت اَت کہ بلوچ ڈگارءِ ھرچ زھگءَ را گون انت ءُ آ مدامی گوں ھمے مارگاں سفر کنت ۔۔۔
چو کہ نوشین قمبرانیءِ شئیرے کہ پہ من ندرے کُرتگ ;( اے پہ من مزنیں شرپ ءِ گپے۔۔۔)
"قہر پیتا ہے مہر جنتا ہے”
"اِن گدانوں کا سلسلہ، میری جاں”
"میری مقتول وادیاں، میرا خوں”
"میرے شُہدا مِری بقا، میری جاں”
(نوشین قمبرانی )
یا
زمین پر جتنے عاشق ہیں
بلوچستان کے بچے ہیں
(نوشین قمبرانی )
یا ھما راجی وکار ،اِزت کہ امرا گونیں ءُ شہیدانی ڈگار کہ بلوچستان زانگ بیت اودا ودی بوؤکیں ھرچ زھگ ءُ زالبُول ،کماش ءُ ورنا تیوگیں چہ اے ھساسیتءِ مرھلہءَ چہ باریں چیکس رندءَ گوستگ انت ءُ انگہ پہ وتی ڈگار، پہ وتی راجی مڈی،پہ وتی راجءِ بزگی ءُ بیوسیءَ گوزنت ءُ ھما ڈگار کہ اودا سموءُ توکلی، شئے مرید ھانی، سسی ءُ دگہ ھزاراں گمنامیں آشکانی کسہ انت کہ ما نزاننے ، نام اش گار بوتگاں ءُبازیں ھستاں ، بلئے آشکءَ کسے زانت یا نزانت آشک وا آشک انت،اشک وا اشک انت، اشک مارشتے کہ انسانءِ تھا بیت، برے تو اشکءَ پد جنءِ ءُ برے اشک ترا اے دوئیں سورتاں اشک تئی تھا پیسرءَ چہ ھست انت برے یک رنگیا دیما کئیت ،برے پہ مردومءَ کہ تئی دوست انت ھما وابانی جنِک انت ، برے ساچِشت،زندمان ءُ پدا کہ اشکءِ اُمر کہ مزن بیت اِشک شاھیگان بیت، پہ تیوگیں چاگردءَ بیت،پہ کُلیں راجءَ بیت، پہ زمینءَ بیت ،پہ ڈگارءَ بیت ۔۔۔۔
امیتاب بچنی شرابی فلمءِ شئیرے کہ
” نشہ شراب میں ہوتی تو ناچتی بوتل”
الم ھمے مارشت تئی تھا چہ کدرتءَ بیت وھد ارا پد جنت ءُ برے برے تو وت وتی ھما مارشتاں پد جنءِ ،،،
"جگر مراد آبادیءِ شئیرے کہ "
"اک لفظ محبت کا ادنیٰ یہ فسانا ہے "
"سمٹے تو دلِ عاشق پھیلے تو زمانا ہے،،،
بلوچ راجی رھشُونانی بلاھیں لڑے ھست کہ وتی سراں پہ راجءَ ندر کرتگ اش ابید چہ دگہ لوٹءُ گزّرے آوانی تھا شھید میر محراب خان، بلوچ خان نوشیروانی، بالاچ مری ، شہید اکبر بگٹی ،شہید واجہ غلام محمد ،شھید ڈاکٹر منان، شھید استاد اسلم، شھید کمبر چاکر، شھید الیاس نزر، سنگت ثنا ءُ دگہ ھزاراں رھشُون کہ بیگواہ انت زاکر جان، ڈاکٹر دین جان ،زاھد جان،لکمیر ءُ ھزاراں دگہ بلوچ کہ پہ زمین زندگ بوتگاں ءُ پہ زمین مُرتگاں ۔۔۔
اے کُلیں شرپاں چہ رند اے کُلیں مھراں چہ رند ھساسیت وا الم انت ءُ اے ھساسیت انت کہ اے زمینءِ سرا لکاں مردوم نندوک اَنت بلئے دروست پہ وت زندگ انتءُ ھاموش انت،پہ وت جیڑنت، پہ وتی کھول ءُ پہ وتی میتگءَ ءُ یکے چہ ھمیشاں پاد کئیت ءُ پہ لکاں مردومانی بکاءِ واستہ وتءَ ندر کنت اے زانگءَ ابید کہ منی رؤگءَ رند منی پشتپد ازاب بنت آ دگہ لوٹءُ گزرءَ چہ ابید بس ندر بیت ءُ راجءِ جیڑیت ءُ پہ راجءَ ندر بیت اے ھساسیت المءَ ھماوانی دادے کہ اے زمینءِ ودی بوؤکیں ھرچ زھگءَ را گونیں اے بلاہ جلیءِ میار، اے میارجلیءِ شری ھماوانی داد انت کہ اے زمینءَ را اے وڑیں بچ داینت آوانی نام ھزارانی ھسابءَ کاینت بلکیں کُلانی ناماں گوں یکیں وھدءَ ند انساپ کرت مہ کنت بلئے آوانی پجار المءَ دیما کئیت ،،،،
دودا تو گُشت اتے کہ ترا دبئیءَ permenant ویزائے ءُ 80 ھزارءِ نوکری ئے بوتگ بلئے تو باز زِد کُرتگءِ کہ من جنگ کنیں، بلوچستانءَ کار کنیں آدگہ سنگت شھید بوھگءَ انت ، منی امبراہ ، منی بیلی من چہ آیاں شرتر نہ آں، من چوں زندگ ءُ آسرات مندیں ، ترا سنگتاں باز گُشت ات مَیا ھنگہ، مند ھمودا، ھمودا کار کرت کنءِ ، ترا ظفر ھم گُشت اَت بلئے تو انگت جنگءَ شوتءِ او من زانت ات کہ تو شھید کنگ بئے ،،،
دودا من ءُ تو ھرچ وھدءَ شریں سنگت نہ بوتگاں ، برے شریں سنگت بوتگاں، برّے کمو ھم پجاروکی نہ بوتگاں ،،
دودا تو یک رنگےءِ مردومے نہ اتءِ، برے سکاں مھروان اتءِ، برے سکاں بے مھر اتءِ،برے سکاں شر اتءِ ءُ برے سکاں ھراب اَتءِ، تئی تھا منءَ تئی ماسومیت دوست بوتگ، تو ھساس اتءِ، تو باز ھساس اتءِ،تئی دگہ بازیں چیز دوست نہ بوتگاں ، تو چو مردومانی وڑا گپ گوش نہ داشتءِ ،وتی گپءَ زور پہ کرتءِ ءُ ھمے مارشت داتءِ کہ من راست آں خیر دودا اے کمی منی تھا ھست، امئے دروستانی تھا ھست ، امئے مزنیں آلِمانی تھا ھست ،کتاب وارتگیں آلِمانی ،،،،،
دودا تو برے برے وتءَ چہ دوھمی آں مزن ھم پھمتءِ بلئے دوھمی ساھتءَ کسرا ھم چہ وت کم نہ لیکتءِ کُلانءَ یکیں وڑا مارتءِ، دروستاں وتی برابر پھمتءِ ،،، دودا تو گشتءِ اگاں منءَ بچکے بوت نامائے شھید فرید کنیں یا بلوچ خان کنیں بلئے جنیکءِ تو منءَ نہ گشت اَت کہ اگاں جنِکے بوت نامائے چے کنءِ ،،،،، سنگت گوشگا اتاں تو ھمے گشتگءِ کہ جنیکے بوت نامائے بانڑی( بان جان) پیکنے ترا جنیکے بوتگ ءُ نامے بانڈی انت کہ تئی گُڈی واھگ پہ وتی زھگءَ بوتگ،،،،،،،
دودا من بابل ساریءَ ندیستگ ات ،ھاسٹلءَ کہ شوتاں بابل ھمودا اَت ، گڈاں من ءُ بابل باز دیوان کُرتاں یکروچے منءَ جُستے کرت تو کتاب وانءِ من گُشت نہ یار من کتاب نہ وانیں ،سک زھرءَ بوت،شریں کہ منءَ نجتے پدا منءَ کتابے داتے کہ منی اوالی کتاب کہ من گوں دلءَ ونتگ، ءُ ھما کتاب ھنگہ منی دلءِ باز باز نزیکءَ انت ، جون گرینی ناول (the fault in our stars)ھیزل گریس ءُ اگسٹس واٹرز main کارست اَنت ، ایشی فلم ءَ را اوں من باز چارتگ ءُ انگہ چارینی یکے وا منءَ دوست بیت دوھمی زگریں برٹش ایکسنت انت یکیں واریءَ مجگءِ تھا نہ رؤت،،،،،،،،،
دود پُل نوں بابل منی نزیکیں سنگتے، بگندءِ امئے بازیں مزاج یک اَنت منی خیالءَ سنگتی (Sense of humors)آنی گوں یکے دوھمیءَ بھر کنگءِ نام انت بلئے بابل چو دوھمی سنگتاں وتءَ کمو گیش اھمیت دنت زانءَ، منی رازاں گیت ءُ وتی آں نہ گُشیت، باریں راز ھستے اگاں نا ھاھاھا،،،،،،،،،،،
دود پُل من ءُ بابل ءُ ،سمّی جان سئیں جوانیں سنگت آں بلئے اما جتا جتا سنگت آں، یکیں وھدءَ یکیں مزاجءِ سنگت نہ آں ، آ دوئیں کہ گپ کناں منءَ اَلم discuss کناں، من گوں سمّی جانءَ بابلءَ انچو discuss نہ کنیں بلئے سمّی جان بابلءَ گومن discuss کنت ، بابل گومن سمّی جانءَ discuss کنت ،،، خیر امئے سنگتی چو لالائی زمینداریءَ انت زانگ نہ بیت چونیں ،،،،، دود پُل تئی پِس ھم وفات کُرت، باریں تئی شھادتءَ چیکس ازاب بوتگ، ترا چیکس جیڑتگے ،چہ شھادتءَ ساری پرتو چنچو زھیری بوتگ، پہ زاھد جان چنچو زھیری بوتگ،،،
دود پُل مرچاں بابلی مزاج ھم گیشتِر منی وڑا بوھگءَ اِنت، منی وڑا پھمءِ کُجام وڑ انت ھاھاھا بلئے بابل نہ منیت، آ چوں منیت ،،،،،
آخری گام آ گیا، میری جاں
الوداع دوست، الوداع، میری جاں
(نوشین قمبرانی)
من ترا باز نہ دیستگ ،باز نہ زانتگ ،،،،
بلئے
"ترا ھمے گُشاں”
"””تو برے یک رنگیا اتءِ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
