لھتیں نام ،لھتیں سوت، لھتیں یات،لھتیں مردوم کہ آیاں گوں لھتیں ندارہ ،لھتیں مارشت، لھتیں ھیال ،لھتیں اکس بندوک بنت ھما نام ،ھما سوت ،ھما یات ترا دگہ یاتانی ھلکءَ سر کننت، دگہ کیپانی ھنداں بر انت،دگہ چاڑانی ھدابند کننت، دگہ وابانی جہانے برنت کہ آ تئی ڈگار انت ، آ تئی زمین انت، اودا تئی مردوم انت، ھما ڈگار کہ اودا پہ مدامی مہرءِ پُل سرپنت،اودا ھرچ کوچگ،ھرچ دمگ،ھرچ کور ،ھرچ شیپ، ھرچ گٹءُ گّر ،ھرچ دشت ءُ جبل ،ھرچ پٹ ءُ زید ، ھرچ کوہ ءُ ڈن انچیں کیفے دار انت کہ زندمان انسریت، نیمروچ ساھگ بنت،زند وتا وتی کنت،جند وتا وتی کنت، ھما گدانءِ نندوکیں مردوم کہ آئیءِ ملکت آئیءِ بُزءُ میش ،آئیءِ پس انت، آ کّرائیءَ کوھاں رؤت روگن مُچ کنت،ھامین ءُ جوپاگءَ پدا کوچگءَ کئیت آئیءِ زندءِ مڈّی ،آئیءِ زندءِ متاہ ،آئی زندمان ھمے بُز ءُ پس انت ،ھمینچو دوست داریت وتی مالآں کہ ھنچو کسءَ وتی زھگ دوست بنت ھمینچو آوانی سرا خواری کشیت، ھمینچو مہر دنت اش کہ وتی سکّیں وھدءَ اوں ھمے پسانی بھا کنگءَ ھزار جیڑیت کہ چوں بھا پکنیں وتی پساں پہ زرءَ کہ منی زندءِ ملکت ھمیش انت آ زانگءَ زانت کہ منی زندگ بوھگءِ وسیلہ ھمیش انت بلے وتی زمینءِ مردومانی سادگ دلیءِ سرا من چے بگُشیں ، من چے بگُشیں کہ ھمے مردومءَ وتی بُزءُ پس اینکس دوست انت پدا ھم کس شھرءِ مردومے پہ مہمانی آئی گدانءَ بئیت، آرا شیرءُ روگین دنت، وھدے کہ آ پدا وتی لوگءَ روگءَ بیت آئیءِ کسانیں زھگاں پس ءُ شنیک ھم دنت، چوشیں ھزاراں مسال ھست کہ من چمے وت دیستگاں یک درءِ مہمانے کئیت ارا ھمے وڑیں سوگات دئیگ بیت ،من چے بگشاں اے ڈگارءِ کہ اے ھما ڈگار انت کہ اودا
تاسے آپ سد سال وفا انت، ھمودا شئے مریدءِ اِشک انت،ھمودا سموءُ توکلیءِ مہر انت،ھمودا سیمُکءُ نتھاءِ وپا انت،ھما ڈگار کہ آئی پُسگ شہید میر مہراب خان کہ آرا آئی امبراہ گُشنت” تو انگریزءَ را جنگءَ بُرت نہ کنءِ، تو انگریزءَ را شکست دات نہ کنءِ گڑاں گُشیت اگاں من انگریزءَ را جنگءَ بُرت نہ کنیں بلے پہ وتی زمینءَ مُرت کنیں”اے ھما ڈگار انت کہ آئیءِ بچ شہید استاد اسلم وتی کساں سالیں زھگ ریھان جانءَ پہ پدائیں کنگءَ راہ دنت ءُ اوفے ھم نہ کشیت، اے ھما ڈگار انت کہ آئیءِ بچ انور( فدا )ھزاراں مردومانی تھا وتءَ تیرانی دیمپان کنت،انسان کوشیں تیران وتی سینگءَ جلیت کہ لشکر منی امبراھاں ھچ کرت مہ کنت ،اے ھما ڈگار انت کہ آئیءِ بچ آئی اوبادگ مدام تاریخءِ تاکانی سرا نوکیں میار جلّی نبشتہ کننت ،اے ھما ڈگار انت کہ بالاچ شیہک جانءَ یلا نہ کنت ءُ تاں گڈی وھدءَ امبراھے بیت ءُ شہید بیت ،بالاچ در آھت کنت، کمو ھمت پیکنت آدیگہ سنگتانی ھواریءَ در کئیت بلئے بالاچ شیھک جانءَ یلا نہ کنت،اے ھما ھند انت ،اے ھما گدان انت،اے ھما کوچّگ انت کہ ایدا میار جلّی ھست،ایدا مہر ھست، ایدا اِشک ھست،ایدا وپا ھست،ایدا سرمچار ھست، ایدا زمین پھازوک ھست، ایشی مہرانی،ایشی میار جلیءِ ہمے کدیں شرپے کہ آ شرپ پہ لھتیں خاسیں مردومانی خاترا انت کہ اے میار جلیءَ ھرکس سر بوت نہ کنت، ھرکس اے ڈگارءِ میار جلیءِ رھبندءَ پیلو کُرت نہ کنت کہ اے گرانیں پندے، اے گرانیں راھے ءُ اے گپءَ کس رد کرت نہ کنت کہ یک سرمچارے بوھگ بلوچ چاگردءِ تھا بلاھیں شرپے بلے دنیاءِ تھا ھرچ میارءِ ،ھرچ کارءِ ،ھرچ چیزءِ وتی نھادے بیت آ نھادءَ دئیگ ارزانیں کارے نہ انت ءُ بلوچ ھرچ نھادءِ بستارءَ زانت کہ منءَ چیکسیں نھادے دئیگ لوٹیت پہ وتی زمینءَ ،پہ بلوچستان ءَ۔۔۔
کدی کہ مشکےءِ مچکدگیں باگ چماں سارت کننت ،کدی کہ مہرءِ گپ بیت،کدی کہ میار جلیءِ گپ بیت،کدی کہ مڑاہداریءِ گپ بیت،کدی کہ دلیریءِ گپ بیت منءَ شیھک جان (سلیمان) گیر کئیت، بلوچ تاریخءِ تھا میارجلیءِ بلاھیں بھرے ھست، من میارجلیءِ شرپ چوناھا نیارتگ پہ شیھک جانءَ اے راستے کہ شیھک جان یک میارجلے ھم بوتگ شہید شیھک جانی زندءِ آدگیں دروستیں تکءُپہناتاں ھر کس پوہ انت آ مہروانے،سرمچارے، نرمزارے بوتگ بلے شیھک جانی میارجلیءِ بابتءَ بلکیں کم مردوم زاننت کہ آ میارجلے ھم بوتگ مشکےءَ یک زالبول ءُ نرینگے کہ وتا دوست دار انت (نام گرگ مناسب نہ انت)آ سور کننت گڑاں آوانی کھولءِ مھلوک آواں پہ کوشگءَ تیار بنت،کس میر، معتبر، وڈیرا آواں پناہ دئیگءَ تیار نہ بیت آ دوئیناں شیھک جانی کیرا پناہ رسیت کہ شیھک جان بلوچے آ بلوچ بوھگءِ ماناءَ شریءَ سرپد انت کہ بلوچ کئے انت شیھک جان آوانءَ پناہ دنت بلوچ تاریخءِ میار جلّیءِ کتابءِ تھا دگہ تاکے گیش کنت کہ آواں پہ لوگ بندیت ، جاگہ دنت اش ، پھازیت اش، آوانی تیوگیں خرچاں ھم وتی کوپگاں زوریت داں کہ گڈی وھداں آ شہید بیت۔۔۔۔۔
من شیھک جانءَ چہ کسانیءَ زانیں کہ اما چہ کسانیءَ کہ آ وھداں منی اُمر 6 ،7 سال بوتگ اما مُدام میھیءَ شوتگاں کہ ھمودا شیھک جانی بُنکی بندر بوتگ، اما گجرءَ اچے مینی(Vanءَ) سوار بوتگاں برے مینیءَ نوکجوءَ ایر کرتگ، برے جیبریءَ برے میھیءِ جندءَ سرے کرتگ منءَ یات انت آ دروستیں سفر باز وش بوتگاں بلئے دو سفر منءَ یات بنت یکے میھیءَ راوگءِ یکے پدا آئیگءِ ، اما چہ نوکجوءَ روگءَ اتاں نیمروچ ءِ وخت ات مینیءَ شاہ جانی توارءَ "واجہ ڈولی بیگءِ” اے شعر لگیت ات”
"شہ مودءِ ٹالءِ سرا ھست شیشگیں راھے "
"دو ترمپ ارس رچیت جوڑ بیت دریائے”
دگہ چکرے چہ میھیءَ پیدایت آں کندڑیءَ گاڑی خراب بوت چونیں گاڑی ئے ات یات نہ بیت ھمودا مردومے گسءَ شوتاں شپءَ نشتاں سھبءِ سرا امرءَ وتی جندءِ گاڑیءِ سرا گجرءَ بُرتے من ءُ نودان ڈیکیءِ تھا سوار اتاں امئے سرگ ھم باز سک لگیتاں پدرد بوتاں نودان گُشی ایشیءَ چہ جوان ات اما پندا گجرءَ پشوتیناں پدا امئے گسءَ سر بوتاں ھما بانءَ کہ بورو (شکر) اتاں من ءُ نودان شوتاں وترا بانءِ تھا بند کُرت َءُ بورو آنی ٹینءِ تھا پوتورتاں ٹیٹ بورو وارت پدا ماس آھت امارا ڈانٹیتے ۔۔۔۔۔۔۔
چوناھا مشکےءِ وتی ندارہے ،وتی زیدے بلے میھیءِ ھم وتی اکسے ،وتی ندارھے ، شیھک جان بابا منان جانی نزیکیں سنگتے ات، ھرچ وھدا کہ امئے گسءَ اھتءَ، منءَ شیھک جانی نندگ پاد آئیگ، آئی گپ، آئی مود ءُ گیشتر آئی کندگءُ بچکندگ دوست بوتگاں، آ وش تبیں مردومے ات گیشتر مسکراءُ مزاک کرتے آ وھداں ما دروست شیھک جانءَ سلیمان توار کرتاں ءُ سلیمان یک مُرگےءِ ھم نام انت کہ ارا مُرگِے سلیمانی ھم گُشنت باز زیبائیں مرگے کہ بُلے سرائے ھستے منی خیالءَ بُلی مُرگانی رمءَ ھوار بیت ،من کدی کہ مُرگے سلیمانی دیستگ منءَ سلیمان جان یات اتکءَ ۔۔۔۔۔
وھد گوزاں بوتاں ما کمو مستر بوتاں سلیمان جان ھم پنامے شیھک جان بوت، بابا منان جان مُدام شیھک جانی نام گیتگ کہ شھیک جانی سرا منا ستک انت،شیھک جانی دلیری، مڑاہ داری ،مھمانداری، نرم دلیءِ سرا منی ایمان انت، اے گپاں ھما وھداں شیھک جانی بابتءَ کُرتے کہ آ وھداں جنگءِ اسر انچو نہ اَت ءُ شیھک جانی زندءِ تھا آئیءِ سپت کرتگے بگندءِ ما مردگ پرستیں کہ کسے زندگ انت آ چمءَ نئیت مرگءَ رند آئیءِ درجہ مئے دلءَ برز بیت ءُ ھرچ جاہءَ ھمائیءِ سپتءَ کناں اے ابرم ءُ اے تبءَ من انگت گیشینت کُرت نہ کناں ۔۔۔۔۔
شیھک جانی بالادءَ پہ اے گپ گیش ڈولدار بیت کہ آ بلوچے ات ،آ سرجمیں بلوچے ات کہ آ بلوچءِ چاگردی جیڑہ ،سیاسی جیڑہ،سرداری یا بلوچ چاگردءِ تھا چاگردی سیلکاری ،بلوچءِ تب (نفسیات)ءَ گوں ھمینچو ھمگرنچ اَت کہ کدی کسرا اے گمان ھم نہ بوت کہ اے مردوم ایکس نہ ونتگ، دگہ چاگردءِ میر ءُ نوابے نہ انت بلے اینچو ھمگرنچی ،اینچو تب زانتی کمالءِ گپ انت ءُ چہ ایشیءَ کمالءِ گپ ایش انت کہ آ املی انسانے ات ،ھمے چاگردءَ گوں ھمگرنچ ات ھمیشی بانداتءَ پہ وتا ندر کرتے ءُ نمیران بوت ۔
شہید شیھک جان گوں زندءِ ھما بھر بندوک اِنت کہ ھما وھدءَ ما کوچہ ھارونیءَ اتاں ءُ شیھک جانی ءُامئے گس نزیک اتاں وھدے منان جان کہ آھت شیھک جان گیشتر وھد ھمودا ات آ یات ،آ یاتانی بابءِ تھا گیشتر بابا منان جان گون اِنت، شیھک جان کدی کہ آھتءَ مزاک ءُ مسکرا شترنج ءُ سنگتاں گوں دیوان بوتگ،منا یات نہ بیت من اوں شیھک جان گوں کدی شترنج کرتگوں بلکیں منا اے شرپ نہ رستگ; بلئے شیھک (پپی) گیشتر گوں شہید شیھک جان ھمگرینچ اَت ،شیھک جان پپی را گُشت کہ تو منی نام زورتگ ءُ پپی گُشت نہ تو منی نام زورتگ شیھک جان کندت ،دگہ برے شیھک جان گوں پپی شترنج کرت ءُ گشتے اگاں من ترا بُرت ترا شھماتے جنیں ءُ تو منءَ بُرتءِ بس شر انت ۔۔۔۔ پپی را گیما بُرتے او گوں مھرءَ انچوکہ شھماتے ھم جتے ءُ کندتے،،،، یکروچے کُل سنگت دیوان اتاں مورسیکلے چہ دورءَ توار بوت بلئے گرانیں توارے ات یکے گُشی باریں کئے انت شیھک جان ھندت گُشتے اے مورسیکل دو گیرا پیدائیں زانیں ٹوپ جمال انت (اسلا ٹوپ جمال ھمے ڈکالءَ ھم چہ زرورتءَ سکاں باز صحت مندیں مردومے اَت، ھما وختءَ 100 کلوا چہ گیش اَت)، منان جان کہ سفرءَ شوت گُڑاں شیھک جان گسءَ کم آھت اگاں آھت ادارُکے پہ کاریا،،، یک روچے من ءُ پپی جاگھے سرگیت اتاں من مورسیکل کیک جت سٹارٹ نہ بوت چاریں تیلے چوٹیتگاں من پپی را منت کُرت، بوتلءَ بزو برو کسیا چے تیل بیگیر پپی شوت چاریں بوتل پور انت تیلءَ من گُشت پپی ھارونی کئے انت کہ ترا بوتلے پور تیلے داتگ گُشی شیھک جانی کیرا شوتگاں من گُشتءَ منءَ کمو تیل بیدئے بلئے بوتلءَ را پورے کُرتءَ من ھندتوں ءُ گُشت گندیں شیھک جان داتگ ھارونیءَ دگہ چوشیں سخی کئے انت،،،وھد گوزاں ات ، بلوچءِ سرزمین گیش تنک بوھگا ات،،،
اے 2014ءِ جلکان ءُ جلشانءِ ماہ ات ھمے وھدءَ بشامءِ موسوم ات ، نپت باز کپگا اَت، کوچہ ھارونیءَ شپءِ 2 بجءَ کوڈکے سرا نپتے کپت ءُ زالبولے را ھم لگیتے اے گس چہ شیھک جانی گسءَ کمو گستا اَت بلے مڑاہ داریں شیھک جان شپءِ 2 بجا چہ وتی گسءَ در کئیت ءُ میتگءَ چاریت کہ نپت کُجام گسءَ کپتگ ءُ ھما گسءَ رؤت زالبولءَ را کشیت دارو ءُ درمان کنتے، دوھمی روچءَ ابا گلام نبی ءُ میتگءِ آدگہ دروست مردوم گپءَ اتاں کہ چوشیں مڑاہ داری ،چوشیں زمہ داری کہ وتی کش ءُ کیرءِ دروستیں مردومانی گم گوننتے ، اے ھما سپت اَنت کہ یک انسانےءِ بالادءَ چاگردءِ تھا ھمینچو بُرز کننت کہ آ برزیءَ سر بوھگ ھرچ مردومءِ دست رسءَ نہ اِنت۔۔۔۔۔۔۔
مشکےءَ آپریشن ات ، گساں فوج بلڈوزر کنگءَ ات، سوچگءَ ات، برے مردومے شہید کرتے ،برے بمباری کرتے،برے بالی گرابانی سرا گداناں تیرگواری کرتے ، اما چہ مشکےءَ در آھتاں، 2015ءَ ھالے آھت شہید ماسٹر رھمت (ھاکُم) جنگءَ شہید بوتگ، منءَ اے گپ باور نہ بوت، ھمے وھدا منءَ پہ منان جان کارے ھست ات من شیھک جانی نمبر گیت بلئے نیٹورکءِ وجہءَ گپ نہ بوت لھتیں وھدا رند منءَ نمبیریا کال آھت من چست کرت توار چو لالا حمید اللہ ئی توارءَ ات بلے لالا حمید اللہ منءَ چوں فون کنت ،من ھنگہ دروست نہ کرت گڑاں گپ نہ کرتوں منءَ چار ،پنچ واری رنگے کُرت من ھنگہ گپ نہ کرت پدا من وت رنگ کُرتونے منءَ گُشی تو کئے کالءَ کنءِپدا گپ نہ کنءِ من نوں دروست کُرت کہ شیھک جان انت ، نزانت چوں پیکنیں جلدی کٹ کرت ءُ پدا وت کالے کرتوں ءُ گپ کرت ، ھمے گپ من منان جانءَ گڈی رندءَ کہ دیست ھالے داتوں من ایکس کالے کرتگوں منءَ دروستے نہ کرتگ بلئے ھنگہ نہ چیڑیتگ ،گُشتے شیھک جان مھربانیں انسانے ات ، من گُشت بابا نوں ھارونیءَ نہ راوں گُشی پُل پیشءَ شیھک جان ھمودا بوتگ من ءُ تو نشتگاں نوں برواں منءَ ترا ھما روچءَ لڑینیت، وھد گوزاں ات یک روچے ھالے آھت واجہ اختر ندیمی گسءِ سالونکاں فوجءَ آروسءِ تھا چے بورتگ ءُ امئے مہروانیں سنگت شہنواز (میراس )ھم گون انت شپءَ ھالے آھت آ دروستاں فوجءَ شہید کرتگ بس داد جانءَ یلا داتگے، پدا لھتیں روچءَ پد دگہ ھالے آھت کہ کسان سالیں شہید میراج کہ شہید ماسٹر رھمتی زھگ اِنت مشکے اسپیتءَ فوجءَ شہید کرتگ، 30 جونءِ سھبءِ سرا کہ رمزانءِ ماہ ات من ءُ پپی جان سمّی جانی نیمگءَ شوتاں ھمودا چاہ ھم وارت ھالے آھت کہ میھیءَ فوجءَ گیرا کرتگ، آپریشن انت، جنگ انت ، بازیں سنگت شہید کنگ بوتگ، من گسءَ واپس آھتوں زباد جانءَ BBMءَ میسیج کُرت اے ھال راستے گُشتے ھو راستے سفر خان ءُ شیہک جان شہید بوتگاں بازیں دگہ سنگت ھم گون انت بلئے منا اے گپ باور نہ بوت ، شیہک جان چوں شہید بوت کنت، دلءَ را اے گپ کمو ھم اوپار بوھگءَ نہ ات، منءَ شیہک جان سک دوست اَت، پہ من یک ھیروے اَت، منی ھیرو چوں نیستیں ،شپءَ لاشانی اکس آھتاں شیہک جانءَ من چہ موداں دروست کُرت آئیءِ دیم ھچ دروست کنگ نہ بوت ،سنگتاں گُشت شہیدانی میتانءَ میھیءِ سنِگ ءُ گاڈوکیں پٹ ءَ چہ گاڑیءِ پُشتءَ بستگش تاں جیبریءِ چوکی اسکاں ،،،،،،،،، اے ھنچیں دردے ات منءَ انگت ھزم نہ بیت کسے اے پیم ھم کرت کنت ، منی ھیرو منی سلیمان کہ من ارا دیستگ منءَ مُرگے سلیمانیءِ گیر آھتگ ، مرچی آ نیست ، مرچی ھما شیہک جان نیست کہ منءَ دوست ات ،ھما کہ پپی جان گوں شترنجے کرتگءَ ءُ من گوں آئیءَ شترنج کنگءِ واب دیستگءَ ،ھما میھیءِ سلیمان کہ من چہ کسانیءَ زاننے، منی ھما ھیرو کہ منءَ میھی پمیشکہ ایکس دوست بوتگ کہ اودا شیہک جانی گس انت ھما شیہک جان کہ ھزاراں مردومانی ستک سرائے بوتگ،ھزارانی دلبڈی دائیوک بوتگ، ھما نرم دل، ھما کندوکیں ،ھما مڑاہداریں شیہک جان نوں نہ منتگ، نوں کوچہ ھارونی ھم آ پیم نہ بیت، نوں کہ من میھیءَ روگءَ باں شاہ جانی آ گانا کہ ڈولی بیگءِ شئیر انت ”
(” شہ مودءِ ٹالءِ سرا ھست شیشگیں راھے”
"دو ترمپ ارس رچیت جوڑ بیت دریائے ")
گُش بداراں منءَ آ پیم مارشت نئیت کہ کسانیءَ آھتءَ، آ رنگانی ، کلیڑ ءُ کبڑانی ، کوہ ءُ ملکانی ندارہ منءَ آ چاڑا دات نہ کننت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھو شہیک جان نوں مشکے ھم آ وڑ نہ انت کہ بوتگ ، آ مشکے نوں پیشی مشکے نہ انت ، مشکے بدل بوتگ، ندارہ بدل بوتگاں ، سنگتانی تھا مہروانیءِ زِر ھم کم بوھگءَ انت یکے دوھمیءَ گوں گیش گپ نہ کنت ،دیوان ساریءِ وڑا نہ انت،مردوم جنگءِ وجہءَ چہ سک تُرس انت ، کُل بدل انت، کس ھم کسیگی نہ انت ، جندءِ مردوم گوں یکے دوھمیءَ گپءَ تُرس انت مرگءِ ترسءَ، گار بوھگءِ ترسءَ، کہ منی زھگے فوج بارت، منی کوڈکءَ سوچیت، منی کشارءَ آس دنت، بلئے شہیک جان تئی ھم مکتبانی کاروان انگت روان انت، ترا یات کننت، تئی گڈی کولوہ کہ تامرے تھا انت آرا ھرچ بلوچ زھگ چاریت ءُ پھر بندیت کہ من بلوچے آں ءُ منی سرمچار شیہک جان انت، تئی بھادریءِ سرا کردستانءِ آجوئی لوٹوکیں مھلوکءَ گپ ءُ تران کرتگ، ترا دروست نازیننت، منی وڑیں ورنا پمیشکہ سرءَ چست کناں گرداں کہ امئے زندءِ دو روچ شیہک جانی امبراھیءَ گوستگ،اے بے مانائیں زندءِ پندءَ دو روچ اما گوں شیہک جان گوازینتگ۔۔۔۔
شیہک جان گوں تو باز گپ ھست ، باز جست ھست ، بلئے نزاناں کہ آواں گوں کئیا پیکناں ، آ جُستانی پسوءَ چہ کئیا بلوٹاں بلئے ھما روچءَ من وتءَ تئی ھکیں امبراھے گُشاں کہ من بلوچے بہ باں یک تیوگیں بلوچے بہ باں، پہ وتی مردوماں، پہ وتی ڈگارءَ ، پہ بنی آدمءَ یک کسانیں ھم کارے کُرت پیکناں ھما روچاں من گوں تو دوچار کپاں ،من گوں منان جان دوچار کپاں ، من گوں (اشرف) کمبر جان دوچار کپاں ۔۔۔۔۔۔۔۔
تو نمیرانءِ ، تو زندگءِ شیھک جان ، تو زندگءِ ھستی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
