شبیر جان اُمر ءَ سک کسان اَت، دوھزار ھشت ءَ آئی پِت ءَ آئرا پہ وانگ ءُ زانگ ءِ ھاتِر ءَ شال ءَ راہ دات داں آ بِہ وان اِیت ءُ منی پیری ءِ اَسا جوڑ بِہ بیت، بلے شبیر جان وھدے شال ءَ شُت گُڑا وتی راج ءِ بزّگی ءُ گُلامی مار اِت ءُ گْوشت ئے کہ ما گُلام اِیں ءُ مارا وتی سرڈگار
رکّینگی اِنت۔
منی اولی گِندگ گوں آئی بلوچستان ءِ بُنجل زیبائیں شال ءَ بوت۔ آ گوں بی ایس او آزات ءِ گل ءَ ھوار اَت۔ سکّیں مھروان ءُ جپاکشّیں ورناھے اَت، ھرچ وڑیں کارے کہ بوت آ دُرستاں چہ پیسر ساڑی بوت۔ ھمے وڑ ءَ وھد دیم ءَ روان بوت کہ شبیر جان چہ سئے سال ءَ رند شال ءِ وانگ ھُدا ھاپز کُرت ءُ بس گوں وتی گَل ءِ کاراں گُلائیش بوت۔
آئی چہ وتی رھشُون شھید رزا جھانگیر، شھید بانک کریمہ ءُ بیگواھیں چیئرمین زاھد جان ءَ اے درونت ھیل کُرتگ اَت کہ گُل ءِ زِمہ واریانی پیلو کنگ ءَ چونیں کہ راھے ءَ رَوَگ بِہ کپ اِیت، رَوَگی اِنت۔
ءُ ھمے رنگ ءَ پہ مھر ءُ دوستی شبیر جان ءِ نام چیئرمین زاھد جان ءَ لکمیر اِیر کُتگ اَت ءُ پد ءَ لکّی جان ءِ نام ءَ نامان بوت۔
چوش کہ آئی پِت ھِچّ رنگ ءَ وش نہ اَت کہ لکّی جان گوں جُھد ءَ ھوار بہ بیت، چی ءَ کہ پت چونائی ءَ پہ لاپ والینگ ءِ ھاتِر ءَ ڈنّی مُلک ءَ مزوری ءَ اَت، پمشکا آئی واھگ ءُ واھشت ھمیش اَت کہ منی بچّ بِہ وان اِیت ءُ منی پیری ءِ روچاں دیم ءَ تیلانک بِہ دنت۔
بلے! دوھزار دوازدہ ءِ کونسل سیشن ءَ پد آ وھدے گوں وتی گل ءِ بُنجاہی سنگتاں میتگ ءِ نزّیک ءَ دار اِیت ءُ گِس ءَ روت، گُڑا آئی پِت سرپد بیت کہ لکمیر گوں سنگتاں اتکگ، ناوشی ءِ درشان ءَ کنت ءُ گْوش اِیت کہ اگاں تو منی گپّ ءَ زُورے وتی گل ءُ سنگتاں یل کن، اگاں نا من ءَ گوں تو کار نیست۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گُڑا لکیمر جان گوں بچکندگ ءُ لھمیں گالوارے ءَ پِت ءَ پسّو دنت ءُ گْوش اِیت کہ ” نہ من ترا اَچ وت سِست کناں ناکہ سنگتاں، تو اگاں من ءَ اَچ وت سِندے دِگہ ھبرے۔ چی ءَ کہ من ءَ پہ وت، پہ وتی کھول ءُ تئی شرپداریں نام ءَ اے ھبر شات نہ بیت کہ من چہ راجی جُنز ءَ لگور ءُ پدکِنِز بباں ءُ باندا ترا کسے شِگان بجنت، ءُ من نہ لوٹاں کہ من زندگ ءَ مُردار ءُ مرگ ءَ پد منی نام ءَ کسے پہ ھرابی بِہ گیت۔ تو منی واجہ ئے! بلے تئی اے ھبر ءَ من ھِچّ رنگ ءَ زُرت نہ کن آں ” ۔
وھد دیم ءَ روان اَت ءُ لکمیر گوں وتی گل ءِ کاراں گُلائیش ءُ ھلک ءُ میتگاں تر ءُ گرد کنگ ءَ اَت۔ پہ ورناھاں سِکین ءُ توکلے بُوھان اَت کہ دو ھزار چاردہ ءِ مرکزی کونسل سیشن ءَ آئرا مرکزی انفارمیشن سیکریٹری ءِ اُگدہ دَیَگ بوت۔
پمشکا آئی ڈُبّہ ءُ زِمہ واری گیش بوت اَنت ءُ آ پہ وتی گل ءِ دیمروئی کارانی ھاتر ءَ سِندھ ءَ بگر داں بلوچستان ءِ کُنڈ کُنڈ ءَ شُت ءُ ورناھانی تربیتے کُت۔
ناگت ءَ چار اکتوبر دو ھزار شانزدہ ءِ ناوشیں سُھب ءِ سر ءَ ریاست پاکستان ءِ لشکر ءَ آ چہ کیچ ءِ ھند گْورکوپ ءَ چہ وتی سْیادے ءِ گِس ءَ چِست کُرت کہ آ گوں وتی لوگبانُک زرینہ ءِ ھمراھی ءَ سورے ءَ شُتگ اَت۔ زرینہ گوں ارسیگیں چمّاں واتر دیم پہ آواران ءَ اتک، آواران ءَ دیم پہ شال ءُ کراچی ءَ گوں بانُک سیما بلوچ ءِ ھمراھی ءَ دگ ءُ چارراھانی پانگ اِنت، بلے لکمیر انگت روچ ء مروچی بیگواہ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گُڈّی ءَ من اے گپّ ءَ راست کن آں کہ من پرچا شبیر ءَ “دِیوانگیں شبیر ” گْوش آں، اگاں من گُلزمین ءِ آشک ءُ دِیوانگے دیستگ، چہ شے مرید (رزا جھانگیر ) ءَ پد آ لکّی جان اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
***
