دنز ءُ مُجاں چہ گپتگیں تئی یات اَنگت منی بے تاھیریں زِرد ءَ پشت کپتگ اَنت. ھمے یات اَنت کہ منا ھبر کنگ ، جیڑگ ءُ برے برے گریوگ ھم پرماینت. لوگ ءِ دروازگ بہ بیت یا دَریگ ، ھر نیمگ ءَ چم کپ اَنت گْوش ئے کہ تئی یاتانی اکس اَنت پش کپتگ اَنت. اے اکس ھبر کن اَنت ءُ منی دل گْوش اِیت ھمے گپّاں گوشدار۔۔۔۔۔۔۔۔من کہ اے گپّاں گوشداراں گُڑا بس یک مُلوری یے ، بےتواری ءُ ابیتکی یے منی اندر ءَ جاہ کنت۔ ھمے مُلوری پد ءَ من ءَ ھما جھان ءَ بارت کہ یک زمانگے من ءُ تو ھور بیتگیں گپ جتگ ءُ کِسّہ کُتگ۔۔۔۔۔۔۔کِسّھانی تہ ءَ ھما کِسّہ اَنگت منا یات اِنت کہ تو آورتگ اَت. اے کِسّھے تہ ءَ یک کارِستے بیتگ کہ آئی ءَ مُدام آگائی ءَ واب دیستگ۔۔۔۔۔۔۔۔یک آزاتیں جھانے ءِ واب ، ھما جھان ءَ ھر کسی واب پورا بِہ بَہ اَنت ءُ کس دِرتّہ پُچ مہ بیت، کس ھمشام ءَ مہ وَپس اِیت ، کس بے لوگ مہ بیت ، کسی لوگ آس دَیَگ مہ بَہ اَنت۔۔۔ کسی باندات ءِ چراگ آوار جَنّگ مہ بیت ، کس وتی چمّانی نورانی شوھاز ءَ دَگانی سر ءَ درمیا اَنت ، کسی لوگ پچگِرگ مہ بَہ اَنت ءُ آ درانڈیھ کنگ مہ بیت ، ھر کس وتی زند ءَ وشھال بہ بیت. ھمے وابانی مانا کنگ ءِ ھاتر ءَ کارِست مُدام جُنزگ ءَ بیتگ۔ جنگی جاورھالانی تہ ءَ تُرس ءُ بیمّ ءِ تہ ءَ ھم درکپتگ سنگت یکجاہ کُتگ انت ءُ آیانی رھشُونی کُتگ ءِ۔ پد ءَ ھما کارے دیم ءَ بُرتگ اَنت ئِے کہ ھمے کارستے ھمبلے ءِ شھادت ءَ پد اُوشت ءِ آماچ بیتگ اَنت۔سنگت شِنگ ءُ شانگ بیتگ اَنت ءُ یک تُرسے شھرے دمکاں ودی بیتگ۔کارست ءَ ھمے تُرس پُروش داتگ ءُ دیم ءَ جُنز اِتگ. ھما شھر ءَ کہ مُرگے ءَ بال کُتگ گُڑا ریاست سرپد بیتگ ھمے جاورانی تہ ءَ ھم کارِست جُنزگ ءَ بیتگ۔۔کارِست ءِ دل ءَ اے تُرس کدی ھم نہ بیتگ کہ من گِرگ بَہ آں۔۔۔۔جَنّگ بَہ آں
اے کارِست مُدام وتی مِنزل ءِ شوھاز ءَ برے گوریچ ءِ سارتیں شپاں گوں چادرے ءَ کیچ ءِ ببُّریں درچکانی چیر ءَ وپتگ ، برے کوہ مراد ء زیارت ءِ مُنجار بیتگ ، برے آپسر ءِ کولوائی بازار ءِ دمکاں تبد ءُ چاھڑاں جھلاد بیتگ ، برے ھما ابیتکیں کُوٹی ءِ تہ ءَ گوں کتاباں دلگوش بیتگ۔ ھمے کُوٹی ءِ تہ ءَ مُدام یک پِشّی یے کارِست ءِ پانپاہ بیتگ۔
کارِست ءِ ھستمان (وجود) سرجم ءَ مھرے بیتگ. ھمے مھر بیتگ کہ پِشّی ھم کارِست ءِ شیدائی جوڑ بیتگ. من تئی روان داتگیں کارِست ءِ چادر، پِشّی ءُ کتاب ءِ اکس دیست آں گُڑا من تُرکی ءِ نبشتہ کار اویا بیدرے گِدار جلاوطن بلیاں ءِ ترانگاں کپت آں۔۔۔۔۔اویا بیدر اے گِدار ءِ تہ ءَ ھما درانڈیھ بیتگیں پِشّیانی زُبان ءَ سوشلسٹ جُنز (تِھریک ۔۔۔ تحریک) ءِ ناکامی ءَ رند ھما کامریڈانی جاورھالانی سر ءَ گپ جنت کہ وتی وتن ءَ چہ درانڈیھ کنگ بیتگ اَنت. من مُدام مسکرا کتگ کہ اگاں من نبشتہ کارے بیتیناں گُڑا تئی ءُ پِشّی ءِ سر ءَ گِدارے الّم نبشتہ کُتگ اَت۔ تئی پسّو مُدام ھمے یکّیں بیتگ کہ پِشّی ھم زانت کہ من ءُ کارِست گُلام اِیں ، پمیشکا دوئیں مھروان اَنت تو اگاں نبشتہ کن ئے گُڑا گُلامی ءِ سر ءَ نبشتہ بکن ، زُلم ءُ زُوراکی ءِ ھِلاپ ءَ ، سامراج ءِ چیرگپتگیں پندلانی سر ءَ نبشتہ بکن۔۔۔۔۔۔۔
تلار تئی اے کارِست ءَ کدی ھم گِلّہ نہ کُتگ ، بس کار کُتگے ۔ ابید یک سمّو دروریں کاڑے ءِ گِلّہ کہ کارِستے ءِ باپُشت ءَ دروگ بستگ اِت ئے کہ کارِست منی وابانی مست توکَلی انت۔۔ منی دِشتار اَنت۔۔۔ پد ءَ اے سمّو وتی وابانی دنیا گار بیت تو منا گْوشت کہ کارِست ءِ ھاتر ءَ سمّو ءَ شوھاز کن بُگش کہ زندگیں کارِستانی پُشت ءَ دُروگ چی ءَ بستگ ، منی کارِست بس زمین ءِ شیدائی یے۔۔۔۔۔
تلار جان تئی شھادت ءَ چہ پد اے کِسّہ ءِ کارستے ءُ سپر ھم ھلاس بوت ، گُڑا من زانت کہ اے کِسّہ ءِ اسل کارِست تئی جِند بیتگ ، پرچا کہ تئی جُتائی ءَ پد یکرندے پد ءَ تُرس ھمے شھرے دمکانی تہ ءَ رُستگ۔۔۔۔۔۔۔
یکرندے پد ءَ سنگت شِنگ ءُ شانگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔
یکرندے پد ءَ کیچ ءِ دمک مُجاں اَندیم اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔
یکرندے پد ءَ کیچ ءِ دیوالانی رنگ لگُشتگ اَنت ءُ آجوئی ءِ پلہ مُرزی ءَ نبشتگیں اُوگام (نعرہ) گِندگ نہ بَہ اَنت۔۔۔
یکرندے پد ءَ کیچ ءِ چنالانی ارساں کیچکور ھمدِپ اِنت۔۔۔۔
یکرندے پد ءَ کوہ ء مُراد ءَ چوگان ءِ بدل موتک الھان اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔
یکرندے پد ءَ زندگی ٹارچر سیلانی تہ ءَ درد سگگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔
نی مردُم چے بِہ گْوش اِیت کہ لوگ ءِ سرے نشتگیں مُرگ منا واب ءَ نیل اِیت.۔
نی کِسّہ ھمیش اِنت کہ ابیتکیانی موسم ءَ تھنائی گیش بوھان اِنت بلے کِسّہ آسر نہ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔ءُ نہ بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔،آسر کنگی ھم نہ اِنت۔۔۔۔۔۔۔
چی ءَ کہ کِسّہ ساچ دگہ کِسّھے ساچ اِیت ءُ دِگہ یک تلار وڑیں تلاریں کارستے ودی بیت۔۔۔۔۔اے تھاریں شپ ھلاس بیت۔۔۔۔۔۔ چراگ پد ءَ روک کنگ بہ اَنت۔۔۔۔۔۔پد ءَ کِتابانی دنیا بیت۔۔۔۔۔۔۔پد ءَ کیچ ءِ دمک بَہ اَنت۔۔۔۔۔ سیاست بیت۔۔۔۔۔۔۔ تُرس ءِ ھاکمی ھلاس بیت۔۔۔۔۔ پد ءَ تلار جان ءِ ابیتکیں کُوٹی بیت۔۔۔ پِشّی بیت۔۔۔۔۔ پد ءَ کیچ ءِ چنالانی سر ءَ آجوئی ءِ کپوتے کُوکُو کنت ۔۔۔۔۔۔ پد ءَ کوہ ء مُراد ءِ زیارت ءَ بیست ءُ ھپت ءِ شپ ءَ چُوگان بیت۔۔۔۔۔ پد ءَ سمّو پہ دابے سمبھ اِیت ءُ وت ءَ تلار ءِ دشتار نامینیت ءُ بانوری ءِ واباں گِند اِیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
