چوناھا مرگ ھما بالاد ءَ بیگواہ کنت کہ آ وتی زِند ءَ پد کارِستے مہ بیت، آیاں کہ مرچی وتی زِندمان کارِستے ءِ گوناپ داتگ ءُ رپتگ اَنت آیاں کسے رموشت ءُ بے ھیال کُرت نہ کنت۔۔۔۔۔۔۔
چہ ھمے کارِستاں یکّے ابدمانیں آسِپ جان اِنت کہ آئرا من اولی رند ءَ دو ھزار نُھ ءَ ماں گیشکور ءَ بلوچ نیشنل موومنٹ ءِ پیشیگیں سرکماش واجہ ھلیل بلوچ ( خلیل بلوچ ) ءِ ھمراھی ءَ دیستگ اَت کہ آ دو ھزار دہ ءِ راجمانی پتّر ءِ کونسلرانی گچینکاری ءَ اتکگ اَت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔
ھمے رنگ ءَ تْرند رواجیں وھد دیم ءَ کِنزان اَت کہ ناگت ءَ ما گوں سنگتاں نِندوک اِت اِیں کہ ھالے شِنگ اِت آسِپ ریاست ءِ چیریں کارِندھاں چہ کراچی ءَ آوار جتگ ءُ گوں بُرتگ، بلے دیر نہ گْوست کہ آئی ءِ تیر سُپتگیں جون مں مُرگاپ ءِ سْیاہ ڈنّیں ڈلّ ءَ چگل دَیَگ بوت۔
اے ھمے نوبت ءُ بارِیگ اَت کہ دُژمِنیں ریاست گوں تْرندی ءَ بلوچ ءِ راجکاریں باسکاں آوار جَنَگ ءُ بیگواہ کنگ ءَ پد آیانی ٹپّ ءُ ٹوریں جوناں ماں ویرانگ ءُ جنگلاں چگل دَیَگ ءَ اَت دانکہ من بلوچ چاگِرد ءِ تہ ءَ پہ بلوچ راجی جُنز ءِ اِیرموش کنگ ءَ سوبین بِہ باں، بلے سوبمَنْد نہ بوت، چی ءَ کہ بلوچ راج ءِ ورناہ چہ اے ھبر ءَ پیسر ءَ شیوار ءُ آشنا اِت اَنت کہ ما اے راجی جُھد ءِ گْرانیں بار ماں کُوپگاں زُرتگ، الم بیگواہ ءُ شھید کنگ بَہ ایں، بلے اے درونت راجی رھشُون واجہ گُلام مھمد گوں وتی ابدمانیں سنگتاں داتگ اَت کہ مئے ادارُکی زِندمان چہ راجی لیکہ ءُ مکسد ءَ گیش ارزِشت دار نہ اِنت، گُڑا اے تُرس چہ کُجا ودی بیت کہ دُژمِن وتی بے سوبیں کارپدانی پیلو کنگ ءَ سوبین بِہ بیت۔۔۔۔
دومی شھید آسِپ جان ھما گِس ءِ پرزند اَت کہ آ گِس پہ بلوچ راج ءَ یک درسگاھے ءِ بِستار ءَ دار اِیت ءُ چہ ھما گِس ءَ واجہ گُلام مھمد ءِ دابیں رھشُونے ءَ وتی سر چِست کُت ءُ دانکہ دیمونی ءِ گُڈّی پدیانک ءَ سر نہ چنڈّینت ءُ کُربانی دَیَگ ءِ دِیدانک نوکیں رنگ ءُ دْروشمے بکشات، گُڑا دُژمِن ءِ مجال کہ آ اے رنگیں گِس ءِ ورناھے ءَ پہ بیمّ ءُ ساھار چہ وتی مادنیں دگ ءَ پد بِہ کِنزینیت ءُ سربتگ بِہ کنت، ناکہ آ ھما گِس ءَ گوں تیر سُپتگیں جونانی سوگات کنگ ءُ شکساھگ ءَ پُروش دات کنت۔۔۔۔۔۔۔۔
ھو! دُژمِن ءَ چہ بلوچ راج ءِ راجی رھشُون واجہ گُلام مھمد ءِ شھید کنگ ءَ پد آسِپ ھم شھید کُت، شکر ورناھیں آتِپ جان ءِ شیرازیں سینگ گوں تیراں سُپت، بلے آ ھما گِس ءُ کھول ءِ پُروش دَیَگ ءَ بے سوب بوتگ ءُ دانکہ ایردستیں سرڈگار ءِ آجوئی ءَ بے سوب بیت، ناکہ آ لیکہ دُژمِن ءَ پُروش داتگ، چی ءَ کہ بلوچ راج ءِ تنگوئیں ورناہ مرچی ھم گوں ھما لیکہ ءِ پاسپانی ءَ ندْر ءُ کولیگ بُوَگ ءَ اَنت۔
پمشکا دُژمِن اے ءَ ھبر ءَ شرّی ءَ سوھو ءُ سرپد بِہ بیت کہ مُھکمیں دِیدانکانی بالاد بیگواہ ءُ زِندانی کنگ بَہ اَنت، شھید کنگ ءُ آیانی ژانگولیں جون ماں ویرانگاں چگل دَیَگ بَہ اَنت، بلے پُروش دَیَگ نہ بَہ اَنت۔
چی ءَ کہ ماتیں مرزبُوم ءِ مھر نِھادی ءِ بھا بوؤکیں لیبوکے نہ اِنت کہ ارزانیں نِھرّ ءَ زُورگ بیت، بلکیں اے مھر ءِ مُلّ ءَ بلوچ ءِ راجپانپائیں پُسّگ گوں وتی ھوناں موکگ ءَ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی اگاں ما کسانیں چمشانکے راجی جُنز ءِ سر ءَ بِہ دے اِیں ءُ گوں وتی شرگدار ءُ اُورت گِندیں نِگاھاں بِہ چار اِیں، گُڑا مارا نمیرانیں آسِپ جان ءِ رنگ ءَ ھزاراں بلوچ پُسّگ گِندگ ءَ کَیت کہ آیانی گْور ءَ ابید ء ایردستیں سرڈگار ءِ موکگ ءَ دِگہ ھِچّ وڑیں واھگ ءُ ارمانے نہ بوتگ، بلکیں آیانی اولی ءُ گُڈّی ارمان سانکلاں بندیگیں گُلزمین ءِ آجوئی ءِ دیستگیں واب بوتگ کہ آیاں ھما واب گوں وتی رِتکگیں ھوناں مانا دَیَگ ءِ گْواچِنیں دگے شون داتگ کہ مرچی بلوچ راج ءِ شاری ئیں کاڑ، ماتیں سدگنج، بالاچیں بچّ، کماشیں سدّو ( سھادت ) ، گْونڈلیں چاکر راھی اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ءُ ھمے رنگ ءَ مات اسما ءُ کماشیں اِیسُپ وتی سالونکیں بچّاں پہ ھاک ءِ موکگ ءَ کولیگ کن اَنت، بلے آھے چہ زُبان ءَ در نئیت، چی ءَ کہ راجی رھشُون واجہ گُلام مھمد ءِ داتگیں زانت ءُ سرپدیاں آ اے کچّ ءَ سوھو کُرتگ اَنت کہ آجوئی دیمونیانی مُزّ اِنت، گُڑا ما پرچا پہ وتی سالونکیں بچّاں موتک بِیار اِیں، بلکیں پہ سوت ءُ نازینک مانِش ءَ بُرتگ اَنت ءُ سیری منگیرے مِکّ کُتگ کہ پہ بانوریں گُلزمین ءَ سالونک بوتگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی من اے گپّ ءَ پہ پھر گْوشت کن آں کہ بلوچ سرڈگار ءِ کماش ءُ مات پہ پھر ءُ شان وتی بچّ ءُ جِنکّاں اے درس دَیَگ ءَ اَنت ءُ دست ءَ ماں کُوپگ ءَ پہ سِکین ءُ دِلبڈّی اِیر کن اَنت ءُ جوریں ملکموت ءِ امبازگ ءَ راہ دے اَنت، گُڑا چوشیں زُوراکے داں دیر ءَ منی گُلزمین ءَ گُلام بدار اِیت ءُ من آئی گُلام بِہ بَہ آں۔۔۔۔۔۔۔، نہ گِند آں۔۔۔۔۔۔
چی ءَ کہ دِیدانکانی دیم ءَ راجدپتر گواہ اِنت کہ زُوراکاں سر پہ سُجدگ ءَ دور داتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
***
