تو من ءَ ایر کن
مُنّھی داگاں
شَرّ بہ پاشیں ماں جلاں سھریں
اتک ئے دست ءَ منی
من ترا چو ماھیگ ءَ تل ءُ وداں
چو سَجیگ ءَ جناں شیکاں
آس ءُ انگاراں ترا دار آں
تو کُتہ دست مان گوں بلوچ راج ءَ
ءُ نہ ئے سرپد
چِہ بلوچ ءِ کینگ ءُ کست ءَ
چہ بلوچ ءِ پنجگ ءَ شیری
آپ نوں چہ سر ءَ گوستگ
تو چہ وتی بالاد ءَ کتگ گیشیں
تو نہ دیستگ
بلوچ ءِ لیڑھی زھرگ
پہ وتی بیر ءَ داں سد ءَ نند اِیت ماں کوھاں تیر سوان کنت
بانُک ءِ اے رنگیں جُتائی ءَ
چوں پراموش آں ءُ چو باں ایمن
تو ودار کن پہ وتی روچاں
روچ پہ تو دوزھی کا اَنت
ھمّلیں پُسگ
ءُ بالاچیں کُنگر
گوں وتی بیل ءُ ھمبلاں کا اَنت
زار ءُ پریاتاں
تئی جھاں اُشکنت
دل مئے سارت بنت
سد ھزار رند ءَ …
