راستے کہ جنگ تباہی یے ، راستے کہ جنگ ءَ اَچ ما چنگ بروت ءُ سالونکیں بچّ پُل اِتگ اَنت ، راستے کہ جنگ ءَ ڈیھ ءِ ھر دمکاں آسے روک کُتگ ءُ مالان اِنت ، بلے پہ اے ھبر ءَ کدی بژن نہ بیت کہ جنگ ءَ مئے پُل ءُ سوگاتیں بچّ چو رستر ءُ ھونوار ءَ وارتگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، چی ءَ کہ آشوب وتی بچّاں وت وارت ءُ دوبر رُودینیت ءُ ودی کنت۔۔۔۔۔۔۔۔
راستے کہ سنگتانی جتائی ءَ زِرد ءِ ھنکین ءَ کُورُمے بال اِتگ ، راستے کہ آیانی یات مُدام چو بشامی جُڑ ءَ انگراں گْوار اِیت ، بلے آیاں کہ وتی رستگیں لکیر گوں ھوناں مینتگ۔۔۔۔۔۔۔ھمے کِشک مارا مئے سارت ءُ ساھگیں بُنجل ءَ بارت ءُ سر کنت ، پمیشکا ما پہ پھر گْوش اِیں کہ مئے جنگ اِنساندوستی ءِ چیدگ اِنت کہ آ بلوچستان ءَ ھوار تیوگیں گیدی ءِ واستا اِیمنی ءِ مِسک درنزیں کلوہ اِنت ءُ مارا پہ مُدیمی وتی ھستمان ءِ ساھگ ءَ زِندگ کنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھمے ھستمانی ءِ واستا آکبت شُناسیں اِسھاک رھمین وتی ھستمان ءَ ببا دنت دانکہ منی راجی ھستمان بِہ رک اِیت ، آئی ءَ را ھم زِند ءِ وشیانی شھدیں تاس تِنگگی اَت ، بلے آ سرپد اَت کہ اے ادارُکی شھد ءِ تاس منی ھوشام ءَ نہ پروش اِیت دانکہ منی زیبائیں گُلزمین ءِ تل ءُ گْواشاں آجوئی ءِ سمین چِڑکّہ مہ کنت۔
آئی اے ھم زانتگ اَت کہ راجی آجوئی ءِ جنگ ءَ اے ھبر ھِچّ زانگ نہ بیت کہ من کد ءُ منی سنگت چہ من ءَ شھیدی ءِ رنگ ءَ کد ماتیں زمین ءِ کُٹّ ءَ وپس اَنت ، بلے اے ھبر ءَ سِتک ءُ دلجم اَت کہ من اے آجوئی ءِ جنگ پرے ھاتر ءَ بُنگیج نہ کُتگ کہ من داں آجوئی ءَ زِندگ ءُ سلامت بِہ بَہ آں۔۔۔۔۔۔۔۔
من اگاں زِندگ بَہ آں یا نہ بَہ آں ، بلے منی آیوکیں پدریچ الم آزاتی ءِ کوار ءَ پُرمھر ءُ وشھالیں زِندمانے گْوازینیت ، ءُ منی بالاد ءَ اے پُولِنگ کدی نہ لِچ اِیت کہ تو چہ دُژمِن ءِ بیمّ ءُ مرگ ءِ تُرس ءَ جنگ نہ کُتگ گِس ءِ کُنڈ ءَ نشتگ ءُ زِند ءِ چاریں روچ پہ لگوری تیلانک داتگ ءُ گْوازینتگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی آئی ءَ گوں وتی سر ءِ سوگاتی ءَ اے گپ پدّر کُت ءُ مارا پیش داشت کہ گُلزمین ءِ مھر چی یے ؟ ، پہ گُلزمین ءَ شیدائیں سر چہ زِندمان ءَ چتور سرگْوز اَنت ، پہ گُلزمین ءَ ندْر بُوَگ ءُ ھکّانی پیلو کنگ ءِ راہ کُجام اِنت ،
آ اے ھم سرپد اَت کہ من اے راہ ءَ پند بُرّگ ءَ آں ، پادانی تراول آبلہ بَہ اَنت ءُ ھون شنز اَنت ، بلے پند بُرّگی اِنت، پند بُرّگی اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی رھمین ءَ گوں وتی سرمچنڈیں توکل ءَ اے کِسّہ گوناپ دات ءُ ھونانی ھار ملّینت ، بَہ کَول ء شائِر
اے ھون دلجماں ترا ، چو کیچ ءِ ھار ءَ بار دنت
اے ھون ءِ شکّلیں بَرّاں ھساری ٹُلّ مِتکگ اَنت
