زانوگراں شوکیں گپے کُتگ کہ آجوئی پہ آ مردماں نہ اِنت کہ ھُشک ءَ گپ کن اَنت، بلکیں پہ ھما مردمان اِنت کہ دیمونی دے اَنت۔اربانی ھنچیں گْوشتِنے ھست کہ ابید دیمونی ءَ آجوئی بَس یک وابے۔
جھان ءِ تہ ءَ ھرچ راجی گْوستانک ءِ تہ ءَ لھتیں ھنچیں مردم ودی بنت کہ آ تیوک ءَ پہ راجی مول ءُ مُرادانی آسر کنگ ءَ زندگ بنت، ءُ وھدے کہ چہ کوڑھیں جھان ءَ کہ پہ مدامی سپر کن اَنت گڑا یک اھدے،یک پگرے ءُ یک مھمکیں لیکھے پہ پشت کپتگیں مردماں پشت گیج اَنت۔راجی جُھدکار توسیپ ءُ ستا ءِ مھتاج نہ بنت۔پہ راجی جُھدکار ءَ آئی ءِ راجی لیکہ چہ ھرچیز ءَ مستر اِنت، آ توری ھرچ وڑیں جنجالانی دیمپان بہ بیت بلے چہ وتی راجی لیکہ ءَ پشت کنز نہ بیت۔کماش شوکت چہ ھمے راجی جُھدکاراں یکے اَت کہ آئی وتی سرجمیں زندگی پہ بلوچ راجی آجوئی زْرمبشت ءَ ندر کُتگ اَت،داں نمیران بوت۔
زانوگراں گْوشتگ، ھما راجانی تہ ءَ کہ دیمونی دیوک مہ بیت آ ایردستی ءِ تہ ءَ زندگی کنگ ھیل گر اَنت ءُ پہ مدامی ایردست بنت۔
مرگ پہ آیاں تباھی یے کہ بے مول ءُ مُراد ءَ زندگ بیتگ اَنت ءُ پہ آیاں کہ یک مُھکمیں لیکھے ءِ بندوک بیتگ اَنت یک نوکیں زندگی یے۔
ورنائی ءِ زمانگاں ھرکس وتی جند ءِ زاتی نپ ءُ سیتانی رند ءَ کپ ایت، وتی نامدار کنگ ءِ جُھد ءَ گُلائیش بیت، بلے کماش ءَ وتی زندگی پہ یک ھنچیں راھے ءَ ندر کُتگ اَت کہ داں جھان ھست اِنت، آ راجی گْوستانک ءِ تاکدیماں نمیران اِنت۔ھرکس کہ گوں راجی جُھد ءَ بندوک اِنت آ ھرچ وڑیں جیڑہ ءُ جنجالانی دیمپان اِنت ءُ کماش ھوں ھمے وڑ اَت بلے آئی ءَ وتی ھرچیز پہ راج ءَ ندر کُتگ اَت۔ وھدے کہ یک مردمے وتی ھرچیز ءَ پہ راج ءَ ندر کنت گڑا آ بیگواہ نہ بیت ءُ راج وتی نمیرانیں سراں مدام گیر کار ایت۔
آجوئی دیمونی لوٹ ایت ءُ ابید دیمونی ءَ راج زندگ نہ بنت۔
آجوئی ءِ راہ توری ھرچی جیڑہ ءُ جنجالاں پُر بہ بیت بلے جھان ءِ تہ ءَ چہ ایردستی ءَ سِل ترین ءُ بژناکتریں چیز دگہ ھچ نیست۔
کماش ءَ مدام گْوشت کہ راجی سیاست زاتی نپ ءُ سیتانی بازی یے نہ اِنت۔ پہ آئی ءَ گَل یک اھدے اَت، یک لیکھی گِسے اَت کہ چہ ھمد ءَ آئی ءَ پہ وتی راج ءَ چیزے کنگ ءِ موہ رس اِتگ اَت ءُ چہ ھمد ءَ آئی ءَ وتی سپر بندات کُتگ اَت۔ آئی ءَ ھرچی کُت بلے ھچبر دیم ءَ نیاتک، بے توار اَت، جتائیں نامانی سر ءَ کار کنگ ءَ اَت، شوربندی ٹاھینگ ءَ اَت ءُ کاراں دیم ءَ برگ ءِ تگ ءُ تاچ ءَ اَت۔
ھرچ ھما کَس کہ زور ءُ زوراکی ءِ بگیری ءَ پاد کیت، آ چونائی ءِ آجو اِنت۔
چہ وتی زمین ءَ درانڈیھ بیگ سک گران اِنت۔من گْوشاں مردم ھرچون کہ بہ بیت بلے وتی زمین ءِ سر ءَ بہ بیت، چد ءُ مستریں گنج نیست۔ درانڈیھی یک ناکامے، یک بے وسی یے، یک ھنچیں دردے کہ مردم ءِ دل ءَ کپ کنت۔بلے کماش ءَ ھچبر گلگ نہ کُت۔ گوں وتی کاراں مُلما اَت۔
آ زندگی ءَ ھچ بستار نیست کہ پہ وتی راج ءُ سرڈگار ءَ دیمونی مہ بیت۔
زندگی ءِ گُڈّی سالاں گیشتریں مردم نزور بنت،دم بَر اَنت، بلے کماش چو کوہ ءَ مُھکم اَت۔آئی ءَ مدام آجوئی ءِ واب دیست، نادراہ اَت بلے نزور نہ اَت، داں گُڈی دمان ءَ ھوں گوں وتی راجی کاراں دلگوش اَت، کارانی گھتر کنگ ءِ جُھد ءَ گُلائیش اَت۔ یک ھنچیں مردمے اَت کہ ھرچ وڑ بوتیں چہ وتی کاراں دزکش نہ بوت۔ ”مدام گْوشتے کہ سک باز کار پشت کپتگ ءُ وھد سک کم اِنت”۔ اے ھما راجی بامرد اَنت کہ مدام نمیران بنت۔
آ مردم ءِ تہ ءَ کہ راجی سنچ ءُ زانت مہ بیت، آ بزاں مُردگے۔
کماش ءَ ھچبر نام نہ لوٹ اِت،بلے بے تواری ءَ آئی ءَ ھما کار کُت ءُ پیشداشت کہ پہ ما یک درونتے جوڑ بوت۔آئی مارا پیشداشت کہ پہ راجی آجوئی جُھد ءَ نام نہ لوٹ ایت بلکیں گیشاں چہ گیش کار کنگ لوٹ ایت۔گْوستانک ھچبر آ مردماں گیرنیار ایت کہ پہ وت ءَ زندگ بنت، بلے آیاں ھچبر بیھال نہ کنت کہ پہ راج ءَ دیمونی بنت۔
مرچی کہ ما آئی ءَ گیرکاریں گڑا تیوک ءَ آئی ءَ نہ ، آئی ءِ مھکمیں پگر ءُ لیکہ ءُ یک کِردے ءِ بنیاد اِنت۔آئی ءِ جُھد مارا ھمے درونت ءَ دنت کہ شریں جُھدکار آ نہ اِنت کہ پہ دمانے ءِ نپ ءُ سیت ءَ کار کنت، بلکیں ھما اِنت کہ آ ھرچ پیم ءَ پہ راجی مول ءُ مُرادانی سبزینگ ءَ چو کوہ ءَ مِک بیت۔
کماش شوکت ءِ کار ءُ کِرد پہ ھرچ راجی جُھدکار ءَ یک دروے،یک مادنیں راھے۔آئی ءِ نمیرانی مارا ھمے مارشت ءَ دنت کہ راجی زْرمبشت تیوک ءَ پہ اوگام جنگ ءَ آسرینگ نہ بنت، بلکیں ھنچیں گُمنامیں سرمچار لوٹ ایت کہ بے تواری ءَ بلے ھمنچوک کار کن اَنت ءُ ھنچو وتی زمہ واریاں پیلو کن اَنت کہ پہ پشت کپتگیں جُھدکاراں درونت جوڑ بنت۔ کماش نمیران بوت، بلے آئی ءِ کار،مھکمیں لیکہ،آئی ءِ گرانبھائیں دیمونی پہ ما یک مادنیں راھے جوڑ بیتگ۔
***
