وش اِت اَنت اھدی دَور بلوچانی
مجلس ءُ دیوان اَت امیرانی
تاب دیگ ڈال شاھیں بروتانی
دست جنَگ دہ تیری کمانانی
چِکّگ ءُ چکاسگ سگارانی
ھمبلاں! مروچی پہ بلوچ راج ءَ گرانیں وھدے، بلوچ ءِ ننگ ءُ ناموس، اِزت ءُ لج دست ء ناکسان اِنت۔ بلوچ گلزمین چہ بلوچ ءِ ھوناں سُھر اِنت، بلوچ ءِ ورنا ءُ کماش، مات ءُ گھار ماں دژمن ءِ زنداناں گار ءُ بیگواہ اَنت، بلوچ ءِ پدریچ چہ دژمن ءِ ترس ءَ بیمار اَنت، بے واب اِنت ءُ بے تاھیر اِنت، بلوچ راج ءِ مڈی ءُ نیلبوئیں زِر دژمن ءِ دست ءَ لیلام اَنت، بلوچ ءِ زبان ءُ دود ءُ ربیدگ، چاگرد ءُ دودمان دژمن ءَ وتی ارجان جتگ اَنت، دژمن ءِ مول ءُ مراد بلوچ گلزمین ءِ پُلگ ءُ بلوچ ءَ را گار ءُ بیگواہ کنگ، بکشو ءِ یزیدی لشکر ءُ ٹیک ماں بلوچ ھلکاں چو ھِیکّ ءَ مانرِتکگ اَنت ءُ بلوچ ءِ ازت ءُ بلوچ ءِ ماتیں گلزمین تمپ ءُ تاراج کتگ۔
منی ھمبلاں! اے دابیں جاوراں زندگیں راج چون کن اَنت؟ مروچی چاکر ءُ گوھرام ءِ گلزمین وتی وارساں توار جنت کہ بیا اِت بہ رکین اِت من ءَ چہ اے زلم ءُ ناروائیاں۔ اے دابیں جاورھالاں کوم تپاک بنت، بھر ءُ بانگ نہ بنت۔ زلم ءُ زوراکی کوماں تپاک کن اَنت، اے انچیں لیڈرشپے دیم ءَ کار اَنت کہ آ لیڈرشپ دلپھک ءُ مھکم بہ بیت ءُ راج ءِ تچکیں رھشونی ءَ بکنت، پہ ایمانداری راج ءِ رھشون بہ بیت، بلوچاں دلپھکیں مردم باز ھست، دلپھکیں لیڈر ھم ھست، بلے کس وتی یک ءُ نیم اینچ ءِ مسیت ءِ پروشگ ءَ تیار نہ اِنت
مروچی ڈاکٹر مھرنگ، سمی دین بلوچ، ڈاکٹر شلی، بیبو ءُ ایدگہ شیرزال کہ تپاک ءُ یکدست اَنت ءُ ورنا ھم گون اَنت، زالبول ءُ کماش ھم گون اَنت۔ اے دابیں لیڈرشپ بلوچ ءِ ڈبہ ءَ زرت کنت، بلوچ ءِ پروگرام ءَ دیم ءَ برت کنت، نی اد ءَ کلیں جھدکار، ادیب، شائر، زانتکار ءُ سسا ساچ بہ نند اَنت ءُ یک جْوانیں پیسلھے بکن اَنت کہ چوں بلوچ ءَ را یک تچکیں راھے شون بدینت۔
ءُ اد ءَ نی پارلیمنٹ پرست وتی سیاست ءَ چمشانک بدینت کہ آیا اے پارلیمنٹ ءَ مروچی ھپتاد سال اِنت کہ بلوچ گون اِنت، بلوچ ءَ کجام کٹ ءُ نپ رس اِتگ؟ اگاں بے نپ اِنت گڑا اے واجکار چے ءَ پارلیمنٹ ءَ لونجان اَنت؟ اگاں پائدگے ھست گڑا راج ءَ ھم سرپد بکن اَنت ءُ اگاں نیست گڑا وتی وھد ءَ زوال مکن اَنت۔ اے پارلیمنٹ کے ءَ اوٹ داتگ، اے پارلیمنٹ بکشو ءِ ڈُنگاں پہ وتی سھولت کاراں جوڑ کتگ، باید اِنت کہ بلوچ پارلیمنٹ پرست چہ اے نام نھادیں پارلیمنٹ ءَ دسکشی بکن اَنت، وتی راج ءِ ھمراہ بہ بنت، وتی راجی لوٹاں بزان اَنت، باندا راجدپتر ایشاں چو صادق ءُ جعفر، باجو، الھیار ءُ چنو ءِ دْروشم ءَ پیش مکنت، بہ ترس اِت چہ ھما وھد ءَ، ءُ وتی پیرینانی کبراں چیدگ مکن اِت۔
ءُ وھدیکہ راجدپتر نبیسگ بیت گڑا شری ءُ ھرابی دیم ءَ کاینت، مروچی تئی چمانی دیم ءَ شال ءِ دگانی سر ءَ تئی مات ءُ گھارانی سر ءَ چہ گُشان دیر کنگ ءُ ژپّگ بیتگ، تئی مات ءُ گھار سردَر ءُ پادشپاد اَنت، گوں یزیدی لشکر ءُ ڈُنگاں جیگ پہ جیگ اَنت، یزیدی لشکر تئی مات ءُ گھاراں تئی چمانی دیم ءَ لٹ ءُ کٹ کنت، اے شرمناکیں ندارگ ءَ تو چوں چار اِت کن ئے؟! ءُ تو کا ئے کہ من ءَ اوٹ بدے اِت من پارلیمنٹ ءَ رواں، تئی پارلیمنٹ ءَ پہ بلوچ ءَ چے کتگ؟ تئی پارلیمنٹ چے کت کنت؟ اے یورپ ءِ پارلیمنٹ نہ اِنت، اے بکشو ءِ پارلیمنٹ اِنت۔ اے پارلیمنٹ پہ لُٹ ءُ پُل ءَ ٹھینگ بوتگ، ءُ تو کہ ھمے پارلیمنٹ ءَ نشتگ ئے بزاں ھمے لٹ ءُ پل ءَ ھوار ئے، تو ھمے گناہ ءَ شریدار ئے! تو ھم چو بکشو ءَ بلوچ ءِ دژمن ئے، مکن چوش کہ تو بلوچے ئے ءُ تو بلوچ ماتے ءِ شیر مِتکگ، مکن چوش۔ سر ءَ ھوش کن وتی چپ ءُ چاگرد ءَ بچار، بلوچ گْوش اِیت:
شُدیگیں لاپ سیر بیت بلے کپتگیں ننگ نئیت
نی گُڈسر ءَ من وتی نبشتانک ءَ گوں اے شَیر ءَ آسر کناں:
تئی مات گلام اِنت سر ءَ ھوش کن
تئی گلزمین سُچان اِنت سر ءَ ھوش کن
تئی ننگ دستء ناکسان اِنت سر ءَ ھوش کن
تئی دودمان چہ دست ءَ روان اِنت سر ءَ ھوش کن
تئی پدریچ آس ءُ انگران اِنت سر ءَ ھوش کن
۔۔۔۔۔۔۔
تپاکی آجوئی ءِ مانزمان اِنت، بلوچستان آجو بات
***
