(میجر مھمد کریم پنّام ء مُلّا بھرام)
ھپتُمی بھر
چہ اے دیوان ءُ مجلِساں پد ما دیم دات پہ بھشت گوناپیں کولواہ ءَ کہ گوں وتی زید ءُ کَوش، سُرمگیں کوہ ءُ رِد پہ رِدیں ڈگاراں جُتائیں دْروشمے ءِ ھُدابُند اَت۔ ءُ ھمے داب ءَ کولواہ گوں وتی لد ءُ کھچراں، شیپ ءُ کَوراں، زِرباری پاند ءَ ھلک ءُ میتگانی کش پہ کش ءَ چیدگیں کوہ، گیڑ ءُ پیش، کلیر ءُ کُنر، جُگرانی سر ءَ ملاریں مُلّا پاتو، کھیرانی سر ءَ شانتُلانی زھیری نالگ ءُ کپوتانی اشکام بکشیں کُوکُو، مھلوک ءِ میار جلّی ءُ مھمانداری، وپاھانی چمّگ ءُ مھروانی ءِ سھاتوئیں پتّر، گْوستانک ءِ ھما تاکدیم کہ جُھد ء آجوئی ءِ نوبت ترا زیبائیں رنگے ءَ سھرا گِندگ ءَ کَیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ءُ کولواہ راجدپتر ءِ تاکانی ھما چیدگیں نام اِنت کہ اِد ءَ میر چاکر ء شیھک، میر بلوچ ھان، چہ ھمے ھاک ءِ ارواہ ءَ چاکر کولوائی، آلی ءُ آدینگ ودی بوتگ اَنت کہ آیاں بلوچی کَول ءُ زُبان، بلوچ لجّ ءُ ننگ ءِ پاسپانی کُتگ، ءُ چہ ھمے ھاک ءِ باتِن ءَ ودی بوتگیں شیرزال ءُ کولواہ ءِ پیشانی ءَ زِر نِگاریں کارِست ءِ بانُک ءُ زرنازیں بی بی گنجی بو (گنجی پری) کہ آئی پرنگیانی گْوستانک ءَ کولواہ ءِ میار جلّی ءُ ننگ پھازگ ءِ داستان زندگ ءُ ابدمان کُتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ءُ ھمے رنگ ءَ انوگیں راجی جُنز ءِ سر ءَ کہ تو چمشانکے دے گُڑا ترا چہ کولواہ ءِ ھاک ءَ ودی بوتگیں راجی جُھدکار ءُ جنگولانی مزنیں لڑے گِندگ ءَ کَیت کہ آیاں پہ ڈیھ ءِ پاسپانی ءَ وتی تنگوئیں سر سوگات کُرتگ اَنت ءُ انگت جُھد ءِ پِڑ ءَ ساڑی ءُ دیم پہ مِنزل ءِ پاند ءَ رھادگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پمشکا کولواہ گْوستانک ءِ تاکاں وتی جُتائیں ارزِشت ءُ پجّارے ءِ ھُدابُند اِنت، اگاں گپّ آئی ابرم ءِ زیبائی ءِ بِہ بیت یا پہ انوگیں راجی جُنز ءِ درگت ءَ داتگیں دیمونیانی لڑ۔۔۔۔۔۔۔، کولواہ وتی باتِن ءَ یک واناک ءُ پُرمانائیں گْوستانکے۔۔۔۔۔۔۔
ما وھدے چہ گورکوپ ءَ دیم پہ کولواہ ءِ پاند ءَ سپر کنگ ءَ اِت اِیں کہ بلّ ءِ نزّیک ءَ سر بوت اِیں، گُڑا ھمد ءَ ما تچکیں کِشک شموشت ءُ میتگانی مْیانجین ءِ کِشک ءَ دور کُرت، بلے اے میتگانی اَبرم گوناپیں دْروشم وتی مٹّ ءُ بدل وت اَت، وھدے ما کولواہ ءِ میتگے ءَ سنگتانی کِر ءَ سر بوت اِیں، گُڑا
اُود ءَ کیچ دمگ ءِ کارمستِر سنگت تلار جان (سلیمان) گوں وتی کابینہ ءِ سنگتاں مئے ودارِیگ اَت۔
ما گوں کیچ دمگ ءِ سنگتاں گل ءِ رِد ءَ ھال اھوال کُت، ھند ءُ دمگی جاورانی جُست ءُ پُرس کُرت، اے بابت ءَ سنگت تلار جان ءُ ایدگہ سنگتاں جْوانیں رنگے ءَ مارا سرپدی دات ءُ نوکیں ڈُبّہ ءُ زِمہ واریانی سر ءَ پہ کار کنگ ءَ چاڑ اِت اَنت۔
مُلّا!
چہ کیچ ءِ سنگتانی دیوان ءَ پد ما شُما دیم ءَ جُنز اِت اِیں ءُ شپ ءَ پرویز مینگل ءِ دوار ءَ ھنکین کُت کہ سُھب ءَ مارا آواران دمگ ءِ دیوان کنگی اَت، شپ ما پرویز مینگل ءِ دوار ءَ گْوازینت ءُ سُھب ءِ سر ءَ مھلہ پاد اتکگ اِیں، وھدے من ءُ تو سُھب ءِ سر ءَ گِسانی دیمی نیمگ ءِ کَور ءَ دات ءُ گپ ءُ رپ ءِ تہ ءَ داں کوہ ءِ دامُن ءَ سر بوت اِیں، وھدے تو گوں گِساں نزّیکیں کوہ ءُ کَور، پِیشانی بزیں گیڑ، کلیر ءُ کھیرانی جلواہ ءُ نِدارگ کہ دیست اَنت۔۔۔۔۔گُڑا تئی گپّ جَنَگ ءَ چہ پیسر من ءَ انچو سما بُوَگ ءَ اَت کہ کولواہ ءِ بھشت گوناپیں دْروشم گوں تئی ارواہ ءَ پیوند بوتگ ءُ ترا وتی نیمگ ءَ ژپّگ ءَ اِنت، بلے وائے پہ ایردستی ءُ گُلامی ءَ کہ ڈیھ بشوشگانی پنجگان اِنت۔۔۔۔۔۔
کمیں گوں وت ءَ جیڑگ ءُ سما کنگ ءَ پد تو درّائینت ءُ گْوشت، بابُل جان کولواہ بلوچستان ءِ دِلبند ءَ گوں وتی ابرم ءِ زیبائیں رنگ ءُ دْروشم ءَ گْواڑگ ءِ پُلّے۔۔۔۔۔۔۔۔۔بلے گُلامی ءِ کبس ءَ کید، ءُ ما شُما، بلوچ راج ءِ ھما سوھوئیں پُسّگ پہ آئی موکگ ءَ جُھد ءُ جنگ کنگ ءَ اِیں، من جزماں کہ اے زُورگِر داں دیر ءَ مئے سرڈگار ءِ سر ءَ جلّ اِت نہ کنت، بلکیں پہ رُزوائی چہ مئے ڈگار ءَ واتر بیت ءُ مئے راج پہ وش ءُ وژدِلی، اِیمن ءُ آجوئی زِندے گْوازینیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گوں اے گپّاں ھور من ءُ تو دیم پدا پہ گِس ءَ دات، ما کہ گِس ءَ سر بوت اِیں گُڑا توامیں جاڑی اِت ءُ شیرچاہ ءِ ترماس دیوان ءَ ایر اَت۔ سنگت ءَ مارا شیرچاھے وارینت، چہ چاہ ءِ ورگ ءَ پد من گوں آواران دمگ ءِ سنگتاں ھال اھوال کُت دانکہ وت ءَ پہ گل ءِ دیوان ءِ ھاتِر ءَ جاڑی بِہ کن اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گُڑا سُبارِگ ءَ رند سنگت پہ دیوان ءَ ساڑی بوت اَنت، من واجہ گُلام نبی گْوشت کہ واجہ سنگت پہ دیوان ءَ جاھے اتکگ ءُ ساڑی اَنت مارا شُمارا رَوَگی اِنت کہ مئے ودار ءَ نِشتگ اَنت، گُڑا مارا پرویز مینگل ءَ دیوانجاہ ءَ بُرت ءُ ما وتی دیوان بِندات کُت، داں سئے ءُ چار کلاک ءَ پد کہ دمگ کونسل ءِ دیوان ھلاس بوت، گُڑا روچ کوچنڈگ ءَ اَت ءُ شپ ءِ ژانگانی توار گُوشاں ھلوت کنگ ءَ اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
چوش کہ واجہ گُلام نبی من ءَ پیسر ءَ گْوشتگ اَت کہ من پِلاں سنگت ءَ گِندگ لوٹاں، تو پِلاں سنگت ءَ ھالے بِہ کن، من واجہ گُلام نبی ءِ گْوشگ ءِ رِد ءَ سنگت ھال کُت کہ اے سنگت تئی گْور ءَ آھگ لوٹ اِیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔گُڑا سنگت ءَ گْوشت کہ واجہ گُلام نبی ءَ راہ دے منی گْور ءَ، ءُ من سُھب ءَ پِلاں میتگ ءَ واجہ ءِ ودارِیگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
تھاری ءَ مانشانتگ اَت، من وپا ءَ ھال کُت کہ واجہ گُلام نبی پِلاں سنگت ءِ گْور ءَ رَوَگ لوٹ اِیت، تو سنگتے ءَ زِمہ واری بِہ دے دانکہ واجہ ءَ ھما جاہ ءُ ھند ءَ سر بِہ کنت۔ اے ڈُبّہ کہ وپا ءَ وتی کُوپگاں زُرت، گُڑا من سنگت میئراج ءُ شھید سکی پنّام ء مُرید ءُ مھروان ءِ ھمراھی ءَ دیم پہ وتی ھند ءُ میتگ ءَ جُنز اِت آں۔
شالا کلاکے ءَ پد من گوں سنگتاں وتی میتگ ءَ سر بوت آں، گُڑا من شپ ءَ پہ جلّگ ءِ واستا سنگتاناں باز کڈّن کُت، بلے سنگت پہ جلّگ ءَ ساجو نہ بوت اَنت ءُ دیم پہ وتی گُلیں ھند ءُ دوار ءَ راہ گِپت اَنت، گُڑا من گِس ءَ شُت آں ءُ گوں وتی کھول ءَ مجلِس ءُ ھمنیاد بوت آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
روان اِنت۔۔۔۔۔
***
