زی من کہ وتی گْوانکو زُرت ءُ پیسبُک پچ کُت، گُڑا منی دیم ءَ بلوچ راجدوست ” واجہ ڈاکٹر ناگمان ” ءِ یک کسانیں تامُرے اتک کہ آ تامُر ءِ تَہ ءَ واجہ ڈاکٹر ناگمان اے گپ ءَ کنگ ءَ اَت کہ اُوٹ ءُ گچینکاری پہ ھما راجاں ھژدری اِنت کہ آ راج آجو اَنت ءُ آ راجانی مْیان ءَ انساپ ھست، پہ بلوچ راج ءَ اُوٹ ھچ مانایے نہ دار اِیت، چی ءَ کہ بلوچ راج وت یک اِیردستیں راجے۔
چہ ھمے تامُر ءِ چارگ ءَ پد من جُھد کُت کہ چار لبز بِہ نبیس آں، چوش کہ ما اے گپ ءَ دْراہ سرپد ءُ زان اِیں کہ ما گُلام اِیں ، ما وتی وتواک ءُ وتواجہ وت نہ اِیں، گُڑا اے گچینکاری پہ ما تاوان بار اِنت، چی ءَ کہ ما شرّی ءَ زان اِیں کہ اے سرزمین ءِ سر ءَ چے بُوگ ءَ اِنت ءُ اے زمین بہ زان کہ بلوچستان کئی دست (کنٹرول) اِیں۔
ءُ ھما مردُم کہ گچینکاری ءِ وھد ءَ کاینت منی ءُ تئی لوگ ءِ دپ ءَ ھمے گپ ءَ جَن اَنت کہ ما شُمئے واستا چو کن اِیں، پِلان کن اِیں، اگاں ما بِہ چاریں ھپتاد ءُ چار سال ءَ گیش اِنت کہ مئے سرزمین ءِ سر ءَ اے اُوٹ ءُ گچینکاری بُوگ ءَ اَنت، بلے چے دیمروئی بوتگ!
بلکیں ھچ نہ بوتگ، اِنچو وھد اِنت کہ اے اُوٹ بُوتگ اَنت ءُ ھمے نمائندگانی کامیات بُوگ ءَ رند ھم ھچ نہ بُوتگ، بس بلوچ ورناھانی ھون رتکگ اَنت ءُ ژانگولیں جون دست کپتگ اَنت۔
ھمے مردُم کہ مئے جند ءِ ھند ءِ مردم اَنت ءُ وت ءَ راجدوست ءُ بلوچ دوست لیک اَنت، چُوناھا اے راجدْروہ اََنت۔ بلوچانی زِندمان ءِ سودا ءَ جنوک اَنت، پہ چار کلدار ءِ واستا آیوکیں پدریچ ءِ سودا ءَ جَتگ ءُ وت گوں ادارُکی زِندمان ءَ شات ءُ گل اَنت۔
ھمے اُوٹ پِنڈ کہ گچینکاری ءِ وھد نزیک ءَ رَس اِیت، گُڑا کاینت منی ءُ تئی لوگ ءِ دپ ءَ گوں چرپیں دانکاں چار گپ ءَ کن اَنت ءُ راج ءَ رَد ءَ دینت۔
انچو کہ گچینکاری ءِ وھد ھلاس ءَ بیت آ ھمے مردمانی اُوٹانی بدولت ءَ کامیات ءَ بنت ءُ پد ءَ رند ءَ اے ھلک ءَ چے درکاینت ءُ انچو گُمان بیت کہ بیگواہ اَنت، بلے چُوناھا اے راجی گَدّار اَنت کہ منی ءُ تئی زَمیر ءِ سودا ءَ کن اَنت ءُ پہ چار گپ ءَ من ءَ ءُ ترا رَد دینت۔
مروچیگیں دَور ءَ اگاں ما بِہ پھم اِیں کہ ھمے راجدْراہ ءُ زُباندْراھانی سَوَب ءَ منی ءُ تئی ھکّ اُکبال ورگ بُوگ ءَ اَنت، ھمے میر ءُ متبرانی سَوَب ءَ من ءُ تو تنگ کنگ بُوَگ ءَ اِیں۔ من ءُ تو انچو تنگیں کہ من ءَ ءُ ترا پہ ورگ ءَ آپ نیست ءُ ناکہ یک شرّیں وانگجاھے ھست کہ ما وتی ورنائیں پدریچ ءَ بِہ وانین اِیں۔ بس من ءَ ءُ ترا ھمے گِندگ کیت کہ پلان ھند ءَ نُودربرے بیگواہ کنگ بُوتگ ءُ پلان جاگہ ءَ زالبولے گار ءُ بیگواہ کنگ بُوتگ ءُ پلان جاہ ءَ تیر سُپتگیں لاشے دست کپتگ۔
زالبُول کہ بلوچ ءِ لجّ ءُ ننگ اِنت ءُ بلوچ ءَ را یک مزنیں نامے ھست، مروچی ءُ باندات زاناں بلوچ اَنچو بے تھمبُل جُوڑ بُوتگ کہ وتی لجّ ءُ ننگ ءِ ھم کدر ءَ نہ زانت۔
اگاں ما کمکیں پِگر بِہ کن اِیں، ما کمکیں بِہ جیڑ اِیں کہ ھمے میر ءُ متبرانی سَوَب ءَ مارا چنکس تاوان رَستگ، ھمے بلاہ لاپانی سَوَب ءَ ما چینچو تنگ اِیں، بائد مروچی کُل بلوچ وتی زمیر ءَ بھا مہ کنت ءُ بلکیں بلوچ ءِ جیڑہ پہ گچینکاری ءُ اُوٹاں چِہ گیش ءُ گیوار بوت نہ کنت، ناکہ بلوچ ءِ جیڑہ آپ ءُ لین ، مروچی بلوچ ءِ جیڑہ جِتاھیں جیڑھے، آ جیڑہ ھما وھد ءَ گیش ءُ گیوار بیت کہ بلوچ اے سرزمین ءِ سر ءَ پہ اِیمنی وتی زِندمان ءَ گْوازینیت، آ روچ گُڑا ھما اِنت کہ بلوچ ءِ ڈیھ آجو بیت۔
اُمیت اِنت کہ راج نوں جْوانیں پیمے ءَ سرپد بیت ، دُوا اِنت کہ بلوچ راج ھمکوپگ ءُ ھمدست بِہ بات ءُ وتی وتواجھی ءَ دست بِہ گِرات، بلوچستان آجو بات۔
***
