” برپ بستگیں پدے
چینچک ارماناں گوں
کوهتیں دلے
رپتگ کسے "
” اے چی یے ؟ "
” تئی دل ءَ ؟”
” لبز ءُ ردانی دروشم گُش انت کہ ما پہ شئرے ءَ کارمرز بیگ ءَ ایں – "
” هو ! تو کجا روگ ءَ ئے -"
” من وتی لوگ ءَ ، تو اد ءَ نشتگ ئے ؟”
” من هم -"
” هاں ! بلے , تو شئر ے گُشگ ءَ ات ئے-"
” هو ! منی نیت هم همیش انت کہ شئرے بہ بیت بلے روایتی یے مہ بی ، گوں نوکیں سراچے ءَ سراچگ بہ بیت – هر هساب ءَ نوک بہ بیت , اے پد کہ برپانی تہ ءَ گار انت ، اشی ءِ پد ءَ یک شئرے گُشگ بہ بیت بلے گوں وتی تهر ءُ چهر ءُ شبیناں هوار آئی ءِ تام هم چہ هستیں شئری تام ءُ لزتاں چٹا دگرے بہ بیت ءُ داں اهدے بہ مانیت ءُ اے پد ءِ کسہ هم گوں وتی کاملیں دُروشم ءَ سهر ءَ بہ بیت – "
” تو باز گپ جت ، بلے هما چیز ءَ کہ تو شئر ءِ نام ءَ بندئے ، شئر ے وَ گُشگ بہ بیت – "
” اے شئر ءِ بنداتی رد چتور انت ، تئی دل ءَ ؟”
” شئر چہ شئر ءَ هست اے کجام تهر ءَ انت ؟”
” من ترا گُشت کہ من انچیں شئرے پربندگ لوٹاں کہ آ چہ هستیں کلیں رواج گپتگیں تهراں گستا بہ بیت – "
” هیر —! گڑا دیم ءَ ؟”
بُن اسل ءَ شئر ءُ آزمانک سیاد انت پہ هردکاں اول کسہ ءُ پدا ازم پکار انت – بس تهر اش جتا ءَ کن انت –
نی من ءَ اے برپانی تہ ءَ برپستگیں ءِ پد ءِ کسہ چہ آزمانکے ءَ شئرے ءِ تہ ءَ آرگی انت شئر ءِ شئری ازم هم بہ مانیت ءُ پد ءِ کسہ هم کاملی ءَ آسر بہ بیت -"
"گڑا شئر ءِ دیم ءِ بند ؟”
” هو ! جیڑه همیش انت کہ شئر بندگ چتور بہ بیت ؟ "
” نزاناں بندوک تو ئے -"
” گُبار بستگیں دیارے ءِ کوهستگی پدے
ءُ برپ گواریں جنگلے
چتور پیم انت ، اے چِہ کسهے ؟”
” هو ! "
” چے هو ؟”
” هو همیش کہ تو گشاں کن من گوشدارگ ءَ آں -"
” تو نوکیں گوشداروکے ءِ ، شئر ءَ مردم گُش انت ، ” واه ” تئی نوکیں وڑے ، واه ءِ بدل ” هو "
” پمشکا کہ تئی شئر نوکیں وڑے ءَ انت هاهاها -"
” هاں تو کوچرائی موڑ ءَ ئے گُڑا شئر ءَ بل -"
” ناں شئر یلہ دیگی نہ انت ، تئی شئر ءِ دوئیں رد کہ من اش کت انت منی دل ءَ چہ تئی شئر ءَ اے کسہ نوک تریں ، ءُ من ءَ دوست بیگ ءَ انت – پمشکا من شئر هینچک دلگوش نہ کُت ، من گوں شئر ءِ تہ ءِ کسہ ءَ ملما اتاں پمشکا گُشت هو ! الم اد ءَ گپے هست کہ یک پدے —"
” چہ تئی پد ءَ من ءَ بندے گیر اتک -"
” تو وتی بند باید دل ءَ بداشتیں منی گپ سرجم بیگ ءَ بہ اشتیں -"
” تو هوں بهتاورے ءِ شئر کہ آیگ ءَ بیت ، مہ گُشی ئے پد ءَ گار بیت – "
” شر بُگش ئےِ -"
” نی آ شُت ، تو وتی گپ ءَ بجن !”
” من تئی شئر ءِ همے اتکگیں بندانی سر ءَ گپ ءَ اتاں کہ یک پدے چہ کوهستگ ءُ گباربندیں دیارے در کپ ایت ءُ سر ءَ برپ گواریں جنگلے ءَ درکاریت ءُ همے برپانی تہ ءَ بدیت – تا جیڑیگی گپے ، سوب گوں تئی شئر ءِ سرجم بیگ ءَ بہ گندئے زانگ بہ بیت-"
” تو شئر ءَ دیم ءَ روگ بِلّ ئے انچو -"
” هو ! شئر ءَ گُشاں کن -"
” اد ءَ شائر پُشت ءَ روت -"
” بہ کول ء مئے وانندگیں ندکاراں ( پلش بیک ) ءَ "
” من یکے انگریزی نزاناں ءُ دومی همے گالبند ءُ تهرانی همے وڑیں ناماں -"
” هیر تو اشاں بل اے تئگی چیز نہ انت ، تو بس شئر بگُش ءُ کسہ بیار ، اے چکراں مہ کپ کہ گولوے بہ ئے ، هرکس وتی کار ءَ -"
” هو ! گُڑا گوژدار -"
” من دیستگ ات پدے
ماں ریگستگے
بڈ ءُ بارات کسے
پہ سپر ساڑی ات
هر مدام جاڑی ات
ٹهینگ ءَ ات کسے
مرگ ءُ زند ءِ پڑا
کَہے گپتگ اڑا
چوش مان گیش اتگ "
” اگاں یکبرے همے پد ءِ جند ءَ بہ گیشن ئے وشتر نہ انت —؟ پمن تئی شئر ءِ گوشدارگ ارزان تر بیت – "
اجبیں گپے ، اگاں من ءَ اے پد ءِ سر ءَ گپ کنگی بیتیں گڑا تئی دل ءَ من آزمانکے نہ کتگ ات ؟
من شئر ءَ گشان باں تو گوشداراں کن بلکیں من وتی همے کار ءَ سوبمند بہ باں ءُ تو برپ بستگیں پد ءِ کسہ ءَ هم سرپد بہ بئے ءُ یک نوکیں دابے ءِ شئرے هم گوشبدارئے ، شرتر نہ انت -"
” نزاناں ولّا -"
” دل گُش ایت همے ” نزاناں ولّا ” ءَ هم شئرے بہ کن – "
” هر چیز وَ شئر نہ بیت -"
” هچ چیز وت چیزے نہ بیت ، هرچیز پہ کنگ بیت -"
” بہ کن ئےِ گُڑا -"
” هیر اے پدیگے بلے یکبرے اے پد ءَ گیشنّیں -"
” هو ! گڑا شئر ءَ گشاں کن – "
” هو بلے من کمو پس اتگاں کہ جاٹا ءُ موٹل سینکل ءَ چتور شئر ءِ تہ ءَ کار مرز بہ کناں -"
” تو وت نہ گُش ئے کہ منی شئر نوکیں تهرے شئرے ، مردم باریں چے چے شئرانی تہ ءَ آرگ ءَ انت ، اے مال کہ دروازگ ءُ دریگ انت دگہ هچی نیست ، تو جاٹا ءُ موٹل سینکلے ءِ آرگ ءَ پریشان ئے ؟ "
” هو گڑا گوشدار ، تئی دل ءَ ! شئر بدتام نہ بیت ؟ اسل ءَ چُش انت کہ اے پد یک انچیں پدے اے جاگہ ءِ نہ انت ، یک ڈالباریں شیپی پد ے کہ جاٹا ئےِ بستگ ، بڈ ئےِ بڈا ءَ انت ءُ کوپگے ءَ تُنپگے ءُ کوپگے ءَ آپدانے روان انت بس روان ءُ آئی ءَ وتی منزل گوں آجوئی ءِ مراداں بستگ – بلے چہ ڈالباریں شیپ ءُ گراں گسرکپتگ ءُ اد ءَ چتور سر انت – ءُ اے برپانی تہ ءَ چتور چیرتر اتگ ؟ پمشکا من دیمتر ءَ چش گُشتگ
” ناں آجوئی ءِ جنگ اد ءَ
ناں جنز ءُ سنگرے
اے چے پیمیں انگرے
کہ دار ءُ ڈنگرے
اڑانیں پادگاں تئی
دیم پہ کجا روان ئے تو !
کہ برپستگ ءَ جنان ئے تو "
” جگر راست بُگشاں !! "
” جی ! بلکل راست بُگش -"
تئی شئر ترا نہ مرینگ ءَ انت – دروگ ءَ پایده نیست – من وتسر ءَ انچو پہ وهد تیلی ءَ تئی زیل داشتگ ات – "
” من چہ تئی ” هو ” ءَ سرپد بیتاں ، من زانت کہ تو شئر گوشدارگی دیمے نہ ئے -"
” شئرے بہ بیت انچو -"
” شریں کسہ ءَ گوش ندارئے ؟”
” من وَ بس ءِ ودار ءَ بیتگاں بزگ ، زاناں کجا تئی شئر یگی نشتگاں ، پد ءَ کجام شئر نوکیں تهر ءُ دُروشم ءِ هاهاها -"
***
