من گوں دردیں نگاہاں دائم ءَ چارتگ ترا
وھد ے منی ادیرہ ءِ نگاہاں مارت ترا
گُلیں دشت ءُ کُوچگ اے کوہ ءُ زرِ
اَنگت تئی سَسّا ءَ دینت
لُنجیں شپانی واباں نیست معنا منی
دیریں دیوانگ انت پہ تئی ترانے ءَ
ھر مجلس ءُ گپ ءُ دیوان ءَ
کودکیں دل کپتگ مرچی تئی ترانگ ءَ
جیڑگانی ھمرائی ءَ گوں ترا ھور اَتیں
ما ءُ تو ھور ءُ ھمبل یکجاہ اَتیں
تئی پُر مہرین بچکند ما کدی شموشتگاں
تو بُگش بانُک دوبر کائے کدین ڈیھ ءَ
گوں بیرک ءَ راج ءِ سر گریں
ما دائم ءَ پُشت ءَ تئی
چوں نہنگ ءِ کور ءِ تچان بئیں
برے ماں شال ءِ دمک ءُ دراں
ھور گواریں گوں سارتیں جمبراں
گپ ءُ تران ءِ کنان گوں لباچ ءِ ھمبلاں
نوک کناں واھگاں پُلیں لکمیر ءُ ذاکر جان ءِ
ءُ برے برے تمپ ءُ مند ءَ جنزاں اتئے
ءُ بالواں گوں اتئے
برے ماں گلام مھمد ءِ جاہ ءَ نند ءُ نیاد ات تئی
زاھد ءِ یاد گوں ترا بندوک اتاں
تو شُتئے دور سریں راہے ءَ دلجمی
تئی پولگ ءَ جندوں شموشتگ من وتی
واب ءِ واھگ پُرشتگ انت پہ سرجم ءَ
گناہ ھمیش ات بانُک تئی وانگ ءُ زانگ ءُ
دربرگ ءُ پہمگ ءِ
دیریں من چہ وتی زانت ءُ اَگلءَ کپتگاں
چنچو واب ءَ آگہیں دیستگ ترا من واھگے
تو واب ءِ واھشت ارساں گوں کُتاں
مرگ ءِ واھگ اَبد شادھان گوں کُتاں
شیر زال بانُک شہید کریمہ بلوچ | دیدگ شوھاز
