دروت دورہ بات ئے
اُمیت اِنت ھر کُجائے وش ئے کندگءَ ئے۔
بابا پھل کن دیر انت گوں تو گپ نہ کُرتگ۔ مرچی دل ءَ توارے پِر جت تئی ھیالاں کپت آں۔ دلءَ گُشت بابا جان پہ نمدی یے نبشتہ بہ کن ءُ راہ دئے ءُ گوستگیں پنچ سالءَ بلوچستانءَ تہ بوتگیں ھالت ءُ جیڑھانی سرءَ کمو تران پہ کن ۔ اے زانگءَ ابید ھم کہ بابا چہ من ساری اے دُرست جیڑھاں سرپد اِنت۔
بلے انگت دل لوٹیت لھتیں گپ پہ کن آں کہ
منءَ سک زھیر کنت پر تو، پہ تئی گپاں،پہ تئی مھراں،پہ تئی نیاداں، ھما مجلساں کہ آشوبی بوتگ اَنت،ھما کہ مسکرائی بوتگ اَنت۔ منءَ پہ درستیں ساھتاں زھیر کنت کہ تئی امبراھیءَ گوستگ اَنت۔ اے ساھتاں کہ تئی زھیر بنت دگہ ھچ زانت نہ کن آں۔ بس ھمے زاناں کہ چم ارساں پُر اَنت۔ اے گپءَ تو ھم المءَ زانتگءَ ءُ ما ھم سرپد اَتاں کہ تئی دابیں مھروان کس نیست،تئی مٹ ءُ درور تئی جند اِنت بلئے ما ھمے درداں نی مارگءَ اں کہ تو یکیں بوتگ ئے کس ھم تئی وڑءَ نہ اِنت، کس چو تئی دابءَ مھروان نہ اِنت،کس چو تئی وڑءَ امبراہ نہ اِنت کس ھم چو ترا نہ اِنت کس ھم بابا ھر کُجا کہ چماں شانک دئے بس درآمدی اِنت۔ بے مھری اِنت، تیوگیں جھان تامُر اِنت کہ مئے چراگ تو بوتگ ئے مئے زندءِ تھاریانی روژنائی، مئے ابیتکیانی امبراہ،مئے دردانی دوزواہ مئے زندمانءِ مڈی اے کُلیں گوں تئی بچکندگءَ بندوک بوتگ اَنت۔ کدی کہ تئی بند بوت اَنت مئے زندمان ھم مٹ بوت۔۔۔ کسءَ کہ نہ گند آں علی جان دادءِ شئیر دلءَ کئیت۔۔۔
اے درآمدیں شھرءَ کس نہ جنت وتی چھرءَ
گوں کئےءَ بنشتین آں گپ ءُ گلھے بہ کُتیں
بابا تو بہ گندئے جیڑگءَ ئے کہ پنچ سالءَ رند من ترا نمدی یے راہ داتگ بلے وتی وشیانی گپاں نہ کنت بس ھمے گُشیت کہ من ابیتک آں بے تو،زھیری آں پہ تو، کس مھروانے نیست۔
من زان آں تو کندگءَ ئے ،ڈیھءِ بابتءَ گپءَ ئے۔ برے گوں بابا خیربکش مریءَ،برے گوں شھید صباّ دشیاریءَ، برے گوں شھید رازق گُلءَ ،برے گوں واجہ گلام محمدءَ، برے گوں لالا منیرءَ، برے گوں شیر محمدءَ، برے گوان وتی بچوک جانءَ۔۔۔۔
بابا بیا کمو سیاسی جاورانی سرءَ۔ بلوچ ڈیھءِ زمینی جاور روچ پہ روچءَ بلوچءَ پہ گیشتر تنگ بوھگءَ اَنت۔ چین ھم وتی نوکیں پندلاں سازگ ءَ اِنت۔ پاکستان بازیں بلوچاں کارمز کنگ ءَ اِنت۔ بازینے رد ریگءَ اِنت ءُ وتی امبراہ کنگءَ اِنت۔ استاں بلوچ جھدءَ ھلاس کنگءَ پہ ھرچ پیمیں پندل سازگءَ اِنت۔ ھرچ تاکتءَ وتی جنّگءَ اِنت۔
شھید اُستاد اسلم ءُ لمہ یاسمینءَ بلوچ جھدءِ تہ نوکیں دپترے جوڑ کُت۔ وتی کسان سالیں بچ شھید ریھان جانءَ دست بڈءَ جت ءُ پدائیءَ راہ دات۔ بلوچ فدائین ھملھاں رند پاکستان ءُ چین تُرس ءُ لرزءِ آماچ اَنت۔ ریھان جانی فدائین کنگءَ رند بلوچ ورناھانی تہ نوکیں جوش ءُ جزبھے ودی بوت ءُ بلوچ فدائینانی لڑے در آھت، برے کراچی،برے گوادر، پدءَ کراچیءَ اے درُستیں ھملھاں پاکستان ءُ چینءَ را لرزینت۔۔۔
2020ءَ چہ ما لُمہ کریمہ دور بوت۔ آئیءَ ھم مارا یل کُت ءُ تئی نیمگءَ آھت۔ آئی روگءَ رند یک آشوبے اتک،بلوچ شیرزالانی جوزہ کہ لھتیں ساریءَ اَتاں ھما دابءَ پدا دیمءَ اتک اَنت۔ بلوچ جُھدءَ را نوکیں دروشمے دات۔ دژمن چہ بانکءَ ھمینچو ترسگءَ اَت کہ بانکءِ میتءَ را ھم بلوچ راج ءِ دست ءَ نہ دات ئِے کہ آ وتی رھشُونءَ گڈی وار بگند اَنت۔ دژمنءَ وتی فوجی کانوائی تہ بانکءِ میت ڈارک پہ تمپءَ بُرت کہ کسے آتک مہ کنت بلئے بلوچءِ تمردیں بچ ءُ زالاں کسےءَ سواری ءُ کسےءَ وتءَ پندءَ تمپءَ سر کُرت۔۔۔۔
اوار اِیں بابا۔۔۔
روچے اَلم ڈیک وریں۔۔۔۔
تئی بچ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔