پہ وتی ڈیه ءِ کئور ءُ آپ بنداں
پہ وتی شیپ ءُ زُمزمیں شَنداں
تاتک من پکرانی سمند باریں
سِرکَگیں ڈنّ ءُ سرمگیں سنداں
گْواه نکنت شنز ءُ زَپتیں لانٹیگے
سبز ءُ میتاپیں جاگہ ءُ هَنداں
دل نہ بَجینتگ من میار جلّیں
چہ وتی هند ءِ کنگراں ملّیں
داں جهان هست اِنت ما نمیرانیں
ما پہ یک پاتْراپے کجا هَلّیں
گیر کاراں من آ یلیں مرداں
کوپگ ءَ زُور اَنت آسِنیں بُرداں
چہ گماں بازیں دل منی روک اِنت
گپّ گپ ءَ گرمیں کَشّاں آه سرداں
پہ وتی راج ءِ هکّ ءِ شوهاز ءَ
چو مرید ءَ من در پہ در گرداں
هر گْور ءَ چاراں لُنج ءُ تامور اِنت
ماه ءِ ماهکان چہ دیدگاں کور اِنت
شیرکِنیں کُمبانی لُڑیں نوکاپ
پہ منی هینّاریں دل ءَ سور اَنت
بیل ءُ بْراتانی داتگیں سوگات
سَهگیریں تژن ءُ تْرندیں ٹاکور اَنت
وشنیاتک روچے پندلے ساز اِیت
پہ من سوهانیں تیر شُوهاز اِیت
سدّکاں روچے راج لگتمالیں
زالم ءِ زُلمانی زِر ءَ گْواز اِیت
چو مہ چار مهنازیں منی مات ءَ
کُڈک ءَ نشتگ اَئیک پرنازیت
من دل ءَ جزماں گوں وتی جزم ءَ
روچے اِے گُنگیں بے هبر واز اِیت
گیپت وتی بیهءِ لَسّهیں بیرءَ
دژمناں گاڑین اِیت دل ءِ سیر ءَ
چِست کنت جُهد ءِ بیرک ءَ بُرز ءَ
چہ تلار ءَ داں کوه ء البرز ءَ
جُهد ءِ بیرک – بی بی کریمہ بلوچ ءِ نام ءَ -مبارک کازی
